Арап (м.)
Мали се ластовичките, слаби се. А морето помеѓу нас и Арапите ни се догледува, ни се прелетува.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Зошто мислиш Французите влечкаат Арапи по нив.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
— Ама велат, дека никој не можел да посегне да земе од ниј, оти шом ќе посегниш, излегувал арап со калачка и не давал да земиш — му објаснуваше Јован на Толета за казанот лири што се наоѓал во, земникот на Сталета Чешелков.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ги бркаме, така, арапите низ полето и тогаш некој рече: - Да се вратиме, луѓе, оти таму има и други војници.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Никој не знае како дошле арапите, како ја намирисале меаната од Доксима Тренчески...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- И се чу дека некои жени почнале да раѓаат црни деца. Арапчиња, црнчиња...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
„Зборувај, раскажувај што и да било... За црни Арапи или за бели жерави. За сѐ што ќе ти текне.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Се скамениле градителите. Побелуваат од јад и погледнуваат во најстариот, знае тој дунѓер многу - ѕидал и за Арапите и за Кинезите.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Прегласно радио кажуваше од некоја куќа што се случува помеѓу Израелците и Арапите.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Со нас беше и Салко Вадидуша, поцрн и од Арап, со арапски усни и зет на болниот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Влегуваат Американецот, облечен во руска рубашка, Русинот облечен во каубојска облека и Арапот облечен во македонска носија.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
По ѕидовите поп и рокенрол постери и слики. По полноќ. На средината на собата, на софа, седат Соња и Арапот.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Многумина не веруваа во неговото враќање како во чин на слободата, макар што тој на своја страна ги имаше Ицак Рабин, Шимон Перез и многумина други Евреи кои веруваа во соживотот, едни крај други со арапите?
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Овде се вкрстиле повеќе цивилизации: на Каспијците, на Вандалите, на Феникијците, на Римјаните, на Византијците, на Арапите, на Шпанците и на Турците.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Ако продолжат вака, јасно ви велам, Арапите ќе ја загубат Палестина... како што некогаш ја загубија Андалузија...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Секоја Нова година е исто: уште неизлезени од големиот сон, со глави стежнати од желби и вино, со усти суви и жедни за расол и вода, водичка, онакви – баш никакви: неизбричени и ненашминкани, - на телевизија го гледаме традиционалниот концерт на традиционалната Виенска филхармонија и традиционалното ракоплескање во ритмот на Радетскиот марш на богатите Арапи, Јапонци и богаташи од други џенемии кои, инаку, се навикнати ним да им аплаудираат севезден.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Секоја Нова година е исто: уште неизлезени од големиот сон, со глави стежнати од желби и вино, со усти суви и жедни за расол и вода, водичка, онакви – баш никакви: неизбричени и ненашминкани, - на телевизија го гледаме традиционалниот концерт на традиционалната Виенска филхармонија и традиционалното ракоплескање во ритмот на Радетскиот марш на богатите Арапи, Јапонци и богаташи од други џенемии кои, инаку, се навикнати ним да им аплаудираат севезден.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Додатокот, шеќерот во Медитеранот го донесоа Арапите, прифатен и обилно користен и од Византијците...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
