докачи (св.)
- Сакаш! Ќе го удриш! А како ќе го докачиш?
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
А Сатурн со рака можам да го докачам.“ Последната светилка остана зад нив.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
- Не биди аџамија, можат да се докачат сватовите... - со присторено весел глас му рече Мискарица, настојувајќи на севозможни начини да го склони Пандета да се откаже од својата намера да ја види момата пред стројот...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Аман, само со дикат да не се докачат... - почна сега и Панде растревожено, за да не се расипе нешто од целата работа, која му се чинеше поубава и од најубав сон...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
