дречлив (прид.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Истрча целото село да го пречека: напред одеа музикантите, свиреа со труби и тропаа на барабанчиња: нивната бучава го заглушуваше просторот; по нив, качен на коњ, одеше Лоте, облечен во алишта на витез; луѓето плескаа, го поздравуваа, а Лоте им мавташе со раката и им отпоздравуваше како да оди или се враќа од поход; зад него одеа циркуските коли ишарани со дречливи бои и креваа прав, тропајќи по нерамниот пат и влечејќи се бавно по преморените коњчиња што ги влечеа; од прозорчињата на колите ѕиркаа циркузантите со ишарани лица; по нив одеа кафезите со животни кои ѕиркаа низ решетките и ги подаваа муцките кон децата што трчаа по нив и врескаа.
        
      
    
    
    
      „Свето проклето“
         од Јован  Стрезовски 
        (1978)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Сакаат дречливи бои и светкави материјали.
        
      
    
    
    
      „Читај ми ги мислите“
         од Ивана Иванова Канго 
        (2012)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Категоријата „идентитет“ нуди веродостојна основа за принципиелна поткрепа за еднаков третман на поединците што ѝ припаѓаат на некоја таква група така што ќе се претставуваат како општа класа на лица – група иста како и сите други – и така што ќе им се обезважнат заедничките, дречливи разлики, сите оние забегани и тревожни дребулии што, всушност, барем делумно ја дефинираат, разграничуваат и составуваат групата.
        
      
    
    
    
      „Како да се биде геј“
         од Дејвид Халперин 
        (2019)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Отфрлајќи ги сите побарувања на семејната божемна невиност и капејќи се во дречлива, неприродна неблагодарност, таа си го виори чувството на надмоќ пред конвенционалните буржоаски канони на моралноста, нормалноста и природноста.
    Такво чувство на надмоќ над здодевните, нормални луѓе одамна се забележува (се слави или се презира) како одлика на машкиот геј- субјективитет.
        
      
    
    
    
      „Како да се биде геј“
         од Дејвид Халперин 
        (2019)
        
        
    
    
   
   
         
	        