забележи (св.)
Некој од нас може наивно ќе забележи:
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тоа може да им се забележи на оние што велат оти никогаш немало македонска народност. – Немало, ама ја има сега и ќе ја има за напред.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Исто така, овој историски поглед покажува дека речиси во сите времиња се забележува силно работење на народниот дух врз културно-историска основа, резултат на која се јавува образувањето на силна македонска држава од царот Самуил и богата народна литература.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Кај тој трговец забележуваме подлабоко, „помарксистичко“ разбирање на тоа што е империјализмот одошто кај еден неприличен писател кого го сметаат за основач на рускиот марксизам (22) и кој мисли дека империјализмот е лошо својство на еден од народите…
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Затоа крупната индустрија со неопределени чувства гледа на поголемото трустизирање (обединување или претворање во трустови) на банките; навистина, не еднаш веќе имавме можност да забележиме никулци на извесни спогодби помеѓу одделни концерни на големите банки, спогодби што се сведуваат на ограничување на конкуренцијата“.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
„Трајното зголемување на цените како резултат на образувањето на картелите – вели Кестнер – досега се забележуваше само кај најважните средства за производство, особено кај камениот јаглен, железото, калиумот; и обратно – никогаш не се забележуваше кај готовите производи.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
При кревањето на завесата собата е во темно, само преку прозорците се забележува дека е забелено небото и настапува зора.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
МИТРЕ: Вистина така беше. Пак еве сега Србија... (Мара му мрда со главата да не зборува, но Анѓеле ја забележува).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Тој отпрво, зафатен со работа, не го забележа, но кога го виде зачудено ги покрена окалките: – О-хо, нашиот водоносец! – извика командантот весело, бришејќи си го со чисто бело шамиче замаглените стакла на окалките. – Каква чест! Седни.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Сета бригада гореше во натпреварувачки огин и, занесени во работа, бригадирците не ја забележаа веднаш големата промена кај малиот палавник, заборавајќи го своето вчерашно решение.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Поручекта, кога бригадирците се растурија по бараките на починок, Мече неочекувано ја забележа меѓу црниците светлокосата глава на својот другар.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Ти, Пенчо, в капа и в пазуви, а ти, арслане, најпосле ме забележа - в бовча.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Не му отпоздравуваше на понизното веднење на лимарот Петар, дури и не го забележуваше, а пред беспризорните ги дуваше белите образи и намуртено веднеше глава.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Вакви особености не можев да забележам кај мене секако затоа што бев зафатен со другите и премалку се контролирав, кај Димка, едноставното и глупаво момче и кај полугладниот, издрпан студент, апсен на првиот ден Велигден, кому зад грб му се потсмеваше дебелата жена на инспекторот, покриена со голема сламена шапка и слична на отровна печурка.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Сега Бино беше мирен, бидејќи и Јован им се продаде на Србите, та немаше кој да му забележува и да го гони ако ставе некој „лимпрч“, како што се изразуваше за државните преврати самиот Бино. Јована пак, страшно го печеше Биновата положба.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Мајка и ова го забележа и си рече дека можеби се има загледано во некое ергенче кое ќе го замени поповиот Крсте.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Друго не можеа да ѝ забележат освен што не беше сплетена „прцле“ та ѝ викаа „стришко“, други ја презираа што оди со машките во училиште и ѝ викаа „машкар-камара бик Стојна“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Но децата до онаа вечер кога Луман го нападна Мирчета ништо не забележуваа и не му велеа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Кога докажаа, дедо Ангела забележа: - Ти велам јас дека сакаат да ги земеш во четата!
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Рековте братски и сложно ќе живееме, бегу, - забележал дедо Геро.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
