заплеска св.

заплеска (св.)

Таман и така лебот ми е коа поиспрснат, та јас мисле да заплескам нежоа царевна погача во пепелта, ама лели бркаданик по ти се бендисуа тебе ..., ајде, татко, еве ти го котлето, ќе ти отса брашно, направи ти тури — борави.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Публиката заплеска, чаршафите пак се разгрнаа и пред масата се појавија нашите „артисти“ со „дедо прота“ на чело. Сите се поклонија.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Митра замеси цел кутол брашно и заплеска од него четарипет погачи, како воденички камења, и ги остави во ноќвите да киснат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Сепак не можеше да не заплеска. Ѝ го подари каранфилот на девојчето.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Некој се обиде да заплеска со рацете, но Захаријадис ќе подвикне: — Ве молам, не сме на митинг!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Му го поземам зборот на Никифор Абазовски, му ја продолжувам пофалбата и заплескувам со рацете.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)