нарадува (св.)
Подобро жива да ти се нарадувам. Инаку на гробишта двајцата ќе нѐ каниш...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Умре пред да им се нарадува на цвеќињата и на тревите.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
