негатив (м.)
Лицата им се грчеле - црно и бело, биле ту негатив ту позитив на една глава. Мртво гледале кон трите запреги.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Проучувачот на природата го отвори малиот пакет и внимателно ги разгледа негативите.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Додека ги споредуваше негативите со направените фотографии, тој едниот од нив го стави во устата, меѓу заби.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Тоа беше негативот на мртвиот пес од плажата.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Во моето сеќавање нема тропање на врата ноќе, па ни она дека татко ми рекол дека ќе оди да преспие во одајчето на Нанчо кое во мојата глава е втиснато како негатив фотографска плоча.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Умножувањето на бројот на ракописите, конкретните и оние кои се исчитуваат посредно меѓу редови, место да ги осветлува настаните од повеќе агли слагајќи роман-мозаик, тоа умножување, меѓутоа, твори наполно нова конструкција на меѓусебно противставени документи кои како позитив и негатив постојано го негираат веќе реченото.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ми се изнагледа одвнатре:
папок и икра, психоклиторисни места
плотни душеци и страсти за косење
...негативи...
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
