подлути (св.)
Ме пржат очите од лутина, целата сум подлутена.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ни се подлутиле очите, ни се поткрвиле и само киваме од чадот и од смрдеата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Почнаа да викаат „Сиромаси Власи, бери дрва греј се, пули краци смеј се...“ Жените на тоа почнаа да се срамат и да им се подлутуваат „Уф,туф, како не ви е срам!“ ама не со лутење туку со смеење и кикотење.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
„Не Цигани, туку рисјани“, се подлути попот. „Дајте ни го мртовецот и да се разотидеме.“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
