претпријатие (ср.)
Од горе приведените податоци на германската индустриска статистика за 1907 година се гледа дека дури 12 000 најкрупни претпријатија концентрираат, сигурно, повеќе од половината на вкупното количество парна и електрична енергија.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Најголем успех постига не трговецот кој врз основа на своето техничко и трговско искуство најдобро ги разбира потребите на купувачите, кој умее да го најде и, така да се каже, да го
„открие“ бараното, што се наоѓа сѐ уште во скриена состојба, туку шпекулативниот гениј (?!), кој умее однапред да пресмета или барем однапред да го почувствува организациониот развиток, можноста за извесни врски помеѓу одделните претпријатија и банките…“
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Крупните претпријатија, особено банките, не само што директно ги голтаат ситните, туку и ги
„присоединуваат“ кон себе, ги потчинуваат, ги вклучуваат во „својата“ група, во својот „концерн“ – како што гласи техничкиот термин – по пат на „учество“ во нивниот капитал, по пат на купување или размена на акциите, со системот на кредитирање итн., итн.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Покренувач и уредни на книжевната ревија „Македонска книга“ што во 2001 се трансформира во издавачко претпријатие „Стерна“.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тоа значеше дека работникот е во пасива кај претпријатието и дека си ја изел својата заработка преку тој месец.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ако се исклучат матичните погони на „Бош“ и „Мерцедес“, другата индустрија е ситна и нема претпријатија и фабрики каде што работат стотици и илјади работници.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Не се воздржа а да не заклучи дека, кога веќе би се работело и во неговото бившо претпријатие, сите би биле побогати, со поголеми лични доходи, со подобар стандард.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во Штутгард, велат доминираат фабрики и претпријатија со од пет до сто работници.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Провокативното претставување што го направил Деборд за сегашната состојба на работите се однесува на мафијата, која откако (или додека) се разгледува како антитеза на јавниот морал и социјалното добро, “сега стои како модел за сите напредни комерцијални претпријатија”.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Како и ронинот кој нема свој клан, жената- професионалец често се чувствува исклучена од кланот во фирмата или претпријатието, без сојузници и поддршка.”
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Во пазарното стопанство со развиена конкуренција, претпријатијата се приморани што повеќе да ги смалуваат ризиците на работата.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Темел на индустријата на иднината ќе биде друг вид претпријатија.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Значи дека прометот на интеркомуникацискиот хардвер и софтвер за домашна забава на поединецот ќе биде далеку поголем од прометот со хардвер и софтвер за претпријатија и организации.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Го нарече „прозор-греалка“ бидејќи тој, како и повеќето негови синтагми - уснени бродови (Mund- Boote), забни огради (Zahn-Zaune), тревнати бради (Gras-B, 139rte), спирални очила (Spiral-Brillen) - во својата формална амбиваленција истовремено потсетува на повеќе нешта: на мала печка и на оние виенски прозори на наемните куќи од времето на несолидните претпријатија (Grundjahre, понекогаш и Grunderzeit, е време на несолидно работење на германските акционерски друштва 1871-1872), кои секогаш имаат некој вид круна или капа од штукатура.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Како да ги приватизираат претпријатијата ако немаат пазари за своите ресурси?
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Киевското комунално претпријатие почна да покажува знаци на бурна енергија.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Кон мензата на градежното претпријатие Бетон беше придодадена една одаја, ѕидана, легната на самата земја, оти душемето на одајчето од надворешната кал ја делеше само едно прагче два три прста дебело.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
На тој ист колосек се растовараат дрва за огрев, а и камен јаглен за потребите на претпријатието што тргува со секакви материјали од дрво и железни телови под името Огрев.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Договорено беше да се ангажира државното водостопанско претпријатие од Монастир.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Главната цел требало да биде електричната централа во Тетово која ги снабдувала со струја рудниците и индустриските претпријатија во Скопје.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)