работнички прид.
работничка ж.

работнички (прид.)

А Сесил Родс, како што раскажуваше неговиот интимен пријател, новинарот Стед, му зборувал во врска со своите империјалистички идеи во 1895 година: „Вчера бев во лондонскиот Ист-Енд (работнички квартал) и посетив еден собир на безработните.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“ од В. И. Ленин (1917)
Би требало само да се додаде дека и внатре во работничкото движење опортунистите, кои сега привремено победија во повеќето земји, „работат“ систематски и постојано токму во тој правец.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“ од В. И. Ленин (1917)
За да се разубави положбата на англиската работничка класа, обично се зборува само за тој горен слој, кој претставува малцинство на пролетаријатот“: на пр., „прашањето за безработицата предимно е прашање што се однесува за Лондон и пролетерскиот долен слој, со кој политичарите малку сметаат“…
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“ од В. И. Ленин (1917)
Да беше ден исто така можеше да се види дека сликата е од едно четиринаесетгодишно дете, босо и облечено во измаслени работнички алишта.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Ги има објавено следните публикации, и тоа главно со тематика од НОБ и напредното работничко движење.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Нашите работници со шлемови на главите, во сини рботнички блузи, беа распрскани по објектот. ...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Живеев во еден хотел - пансион во Сурен, во кој живееја и неколку македонски работнички семејства.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
5. Таква е, гледана однадвор, пуста и ненаселена, наваму од крајот на последната Голема војна, односно наваму од принудната колективизација, и нешто потоа, откако ги зафати луѓето емиграцијата, таа самоникната и безимена потковица среде Бакарно Гумно, која, спуштајќи се благо по голите падини на ридиштата, на запад и на југ, сè до мелиорацијата (пред десетина години ја извршија доброволно младински работни бригади; покрај бесплатна исхрана, работничка облека и плускавици на дланките, младинците имаа и задача да ги шират меѓу себе љубовта и братството) се преточува во ливадско земјиште (сега сушно и неплодно) испресечено со мртвици и блата кои, пак, се вливаа во Црна и во кои заедно со стотици видови барски и преселни птици живееше и лошиот дух на маларијата, а на исток и на север, односно на североисток и на северозапад, сѐ до мариовските планини, односно сѐ до Прилеп и сѐ до крушевските планини, во житница и тутунско поле.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Само си зема срцето, вели таа, а алиштата ѝ смрдат на манџа, на помии, на работнички јадења.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се примив и јас на работа во работничките мензи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Стратезите на комунистичкото општество имаа точни бројки за козарите, сега новопечени припадници на работничката класа, со кои требаше да се градат големите фабрики, патишта, мостови, брани, хидроцентрали.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во тоа фанатично верувал, придобил и други истомисленици, се разбира повеќето од северните републики, па решиле народите од југот да ги претвори од козари, планинци, сточари во цврста, челична, гранитна индустриска работна сила под името – работничка класа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Старова просто и речиси наивно ја раскажува сторијата на козарите кои во согласност со директивата на Партијата треба да станат работничка класа и така конечно да се уништи непријателот!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Иако еден за друг ништо не знаеја (таа живееше во куќарката залепена до зградата која требаше да се сруши по завршувањето на зградата во која имаше добиено стан да се всели, а тој во работничката барака во кругот на зградата).
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Потоа, во седумдесеттите таа била урната и на нејзино место бил изграден работнички хотел.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Можете да видите презентација на работничка дневна соба пред и после комунизмот; уживав во овие компаративни нарации.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Да, браќа, - продолжи директорот, свесен за превидот, - вие ќе се вклучите достојно во прославата во која нашата Партија на трудот, нашиот народ ќе ја покаже големата љубов кон великиот Сталин и почитта кон неговото дело, во името на целиот пролетерски и работнички свет.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Нивните понови дела ја отелотворуваат Источно-лондонската работничка класа, машка култура, мечтаењето на стереотипите и маскулината фантазија.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Но тука е непобедивата работничка класа на чело со уште понепобедливата партија, која конечно го совладува Бога.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Домашните регименти на мрачњаци и хоштаплери во поново време се пополнуваат со странци коишто во нашите медиуми ги заговараат сталинизмот, старорускиот палеолитски шовинизам, масовната директна акција, тевтонските фашизми, перонистичките популизми, пиночеовскиот милитаризам, изолационизмот, националсоцијализмот на кафеани и работнички хали.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Повеќе