• има (глаг.) пријател (им.)
  • муабети (глаг.) пријател (им.)
  • заобиколи (глаг.) пријател (им.)
  • нема (глаг.) пријател (им.)
  • се (глаг.) пријател (им.)
  • види (глаг.) пријател (им.)
  • размисли (глаг.) пријател (им.)
  • сретне (глаг.) пријател (им.)
  • најде (глаг.) пријател (им.)
  • изневерува (глаг.) пријател (им.)
  • извади (глаг.) пријател (им.)
  • дофрли (глаг.) пријател (им.)
  • гледа (глаг.) пријател (им.)
  • добие (глаг.) пријател (им.)
  • бира (глаг.) пријател (им.)
  • оди (глаг.) пријател (им.)
  • пристигне (глаг.) пријател (им.)
  • вели (глаг.) пријател (им.)
  • прави (глаг.) пријател (им.)
  • ислуша (глаг.) пријател (им.)
  • биде (глаг.) пријател (им.)
  • греши (глаг.) пријател (им.)
  • бев (глаг.) пријател (им.)
  • праша (глаг.) пријател (им.)
  • остане (глаг.) пријател (им.)
  • уверува (глаг.) пријател (им.)
  • слуша (глаг.) пријател (им.)
  • дојде (глаг.) пријател (им.)
  • пее (глаг.) пријател (им.)
  • реди (глаг.) пријател (им.)
  • верува (глаг.) пријател (им.)
  • бара (глаг.) пријател (им.)
  • разбуди (глаг.) пријател (им.)
  • рече (глаг.) пријател (им.)
  • среќава (глаг.) пријател (им.)
  • радува (глаг.) пријател (им.)
  • поприврзе (глаг.) пријател (им.)
  • симне (глаг.) пријател (им.)
  • опијани (глаг.) пријател (им.)
  • стане (глаг.) пријател (им.)
  • е (глаг.) пријател (им.)
  • западне (глаг.) пријател (им.)
  • открие (глаг.) пријател (им.)
  • бил (глаг.) пријател (им.)
  • очекува (глаг.) пријател (им.)
  • подари (глаг.) пријател (им.)
  • сум (глаг.) пријател (им.)