Изгледа дека референциите кои се однесуваат на Кирхер и на мистиката                   на “тркалото”, здивот и светлината, кои ги среќаваме во Anemic-cinema,                   се од корист за претпоставката (која веќе ја развив) во врска со можното                   исчитување на последната Дишанова игра со зборови, запишана на                   вториот диск.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 8-9“
              
              (1994)