бев (гл.) - утро (имн.)

Уште не беше утро. но беше лето и во муграта имаше достатно светлина за да знам дека не сонувам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Беше утро. Топло, јунско. Спиев во моите омилени розови пижамчиња.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
1. Сонувавме заедно бескрајни предели и соници и несоници и возможности и невозможности. Кога се будевме сеедно дали тоа беше утро или пладне излегувавме пред езерскиот шир да ја пронајдеме светлината.
„Чекајќи го ангелот“ од Милчо Мисоски (1991)
Сѐ уште не знаеше, а веројатно никогаш и нема да знае, дали беше утро или вечер кога го уапсија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Не пуштил директорот на поштата брадиче, туку Мирон“ , рече Мануш а Јанкуло се сети и воздивна вртејќи се кон коњот: „Тој беше утрово избричен.“ „Точно“ , се сети и Мануш со невеселоста во потиштената душа. „Беше избричен и носеше темни очила.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Пред сѐ, моите најрани сеќавања беа сеќавањата за коњите, а моите први копнежи беа копнежите за јавање.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)