бев (гл.) - висок (прид.)

Пред нив беше висока карпа, последна пречка до врвот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Зад нив беа високи, речиси, сосем вертикални карпи.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Прозорците во белата соба, во која имаше две столчиња и едно масиче, беа високи.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Се запишав веќе во шесто одделение и бидејќи бев висока по раст ми се чинеше кој знае колку сум голема.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
39. Освен В.Чернодрински, кој впрочем и не беше висок функционер на Организацијата, не ни е познато некој од раководните функционери да издавал книшки на македонски јазик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Пол беше височок за свои години и многу беше тенок, со дигнати, збиени раменца и со тесни гради.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Катер гротескно го полни текстот со сите можни знаци и белези на гејството што може да ги смисли – освен со хомосексуална желба.240 Нејзиниот раскажувач вака го опишува Пол: Алиштата му беа малку прераснати, а мркото кадифе на јаката од раскопчаниот мантил му беше изабено и лито; но и покрај сѐ, имаше во него некоја гиздавост, па на црната убаво врзана вратоврска си носеше опална игла, а на реверот црвен каранфил...
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ружа беше висока, слаба, чиниш во игла можеш да ја вденеш.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Беше висок три аршини и три стапки и се гордееше дека води потекло по права линија од Иван Велики (позната камбанерија во Москва).
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Баклан, Иван Матвејевич, бригадир.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Неа, Трајана Дамческа, мајка му на Ѓорета, зашто беше висока како далјан, и зашто навистина беше комитка, уште од пред востанието во Крушово 1903-та, никогаш уште оттогаш не го симна чифтето од рамена, сама управуваше со момците, со аргатите и со сиот имот на Дамчевци Џаџовци, жителите на Потковицата, и на сите околни села така ја викаа, Комитка.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Таа, Трајана Дамческа, иако беше жена, за сè што ќе се договореа да направат или ќе направеа жителите на Потковицата, имаше свое мислење и по свое го правеше и, мораа да ѝ се признае, повеќе пати работите излегуваа на нејзиното.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кетрин беше висока, русокоса девојка, мошне исправена и со прекрасни движења.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Шминкањето не беше изведено многу вешто, но Винстоновите стандарди во тој поглед не беа високи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таки беше висок, строен маж и неговиот соговорник делуваше ситно покрај него.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Тревата беше висока, а зрната паѓаа на сантиметри од мене.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Снегот беше висок, до појас. Сѐ, сѐ тој имаше згмечено, покриено.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Проклет да бидам, каде ќе излетаат, тоа беа високи прозорци, речиси до таван, и надежта да се остане жив беше никаква.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Андон беше висок, со долги раце до коленици, со нескладна конституција, најмногу заради вродената мана левото рамо видливо да му биде поткренато во споредба со десното, при што крупното тело, со нагласена комбинација на испупчени коски и разиграни мускули, смешно му беше свиткано на десно.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Едниот од двајцата мажи, кои пред малку влегоа во дворот на ресторанот “Кај Таки”, беше висок, со долга седа коса назад врзана во реп, со нотес, во едната, и со штотуку скинато гранче од врбата, во другата рака, вториот проќелав, во кремаст костум со кафеави риги, со луле во едната и со акт ташна во другата рака.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Богдан Русимиров беше висок професионалец во службата за прибирање, селектирање и обработка на аудиовизуелен материјал, но во слободното време работеше како приватен детектив и тоа му обезбедуваше добра заработувачка.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Во неговиот дел на Нојовиот ковчег стоеше брат му повеќе званично отколку комотно и го мереше со млака љубопитност. „Дневниците не ми беа високи во смоларата“ , покажа кон креветот Отец Симеон; го нудеше да седне.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Беше висок, со стамена става, со густи негувани црни мустаќи, со широко отворено чело.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Беше висок, дури поднаведен малку, во лицето бел, дури абрашинав, косата и веѓите густи, очите малечки, устата накривена.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Па нели од Битола до Орадеа дојдовме по шини?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Изгледа поради тоа што беше висок таванот не успеале да ги избришат како што ги имаа избришано оние по ѕидовите.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Беше висок, со елегантна става, благ, спокоен во изразот, од кој зрачеше доверлива и интелигентна добрина.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тоа беа широки бечви и минтан направени од најубава чоја, а на дедо кој беше висок преставителен човек навистина убаво му прилегаа.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)