бев (гл.) - здодевно (прил.)

Арсо сѐ повеќе губеше стрпливост. Овој брбливец го заморува И му беше здодевно.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Шишман си го триеше вратот. Потоа му беше здодевно и се загледа во тенџерето пред себе.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Но кога ќе ми беше здодевно да цртам и да ја ггрелистувам сликовницата, ќе седнев на столчето и ќе разговарав со кучето Роско.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)