бев (гл.) - прекрасен (прил.)

Темниот гламур на нејзината френезија за нас беше амблем на возможна сатурналија - како визија за робови во улога на господари, за американските книги, филмови и слики и музика, сѐ заедно, одеднаш, во прекрасна збрка, вон секаква трезвеност и непорочност, лудило или симпатија.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Беше тоа само момент, се раз­бира, но беше прекрасно да се знае дека еден хомосексуалец со работничко по­текло од Питсбург може да го измени светот според неговата визија.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ни даде визија за маргината како центар, за цивилизацијата како рог на изобилство на своето незадоволство, за културата како збир на нејзините отпадоци, стилизирани субкултури.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Внатре во собата беше прекрасно, како во некоја приказна.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Сѐ ќе беше прекрасно ако не беа неговата нескротлива желба за слава и пари.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Не се покајав, зошто плажата од хотелот беше прекрасно место со многу бистра вода за пливање и чиста и мирна плажа.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
А сакав филмот да ми се прикажува во Radio city, из­лож­ба во Winter Garden, сакав нас­ловна страна во Life, книга на листата на бестселери, плоча на топ- листата...
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
И сето тоа за прв пат изгледаше возможно. (...) Божиќното собирање во Централ парк беше прекрасно: илјада клинци шњураа наоколу и делеа цвеќе, палеа мирисливи стапчиња, дуваа, земаа есид, делеа дрога наоколу, ја соблекуваа облеката од себе и се валкаа по земјата, боејќи ги своите тела и лица.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Кај мене ќе ти беше прекрасно, ќе живееше среќно, а не вака: си избегал овде да живееш како пустиник...“
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
А беше прекрасно момче пред да му се случи ова...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Снегот што наврнал преку ноќта ја беше скрил сета друга грдотија на градот, и сликата што сега ја гледаше пред себе беше прекрасно и неверојатно чиста.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
На ширинката пред нејзината зграда некои деца веќе имаа направено патеки во снегот и весело ги влечеа санките по нив.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Следната вечер,свиревме заедно, а следниот месец, со парите заработени од свирките, појдовме со велосипеди на патувањето низ широката Велика Британија...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Чувството беше прекрасно, ама не можев да лажам: - Извини, но кој е тој Џек?
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ќе беше прекрасно, иако задоцнето, ако не ги здогледаше тие здрвени насмевки на нивните лица.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)