биде (гл.) - во (предл.)

Тики: Од каде па ти знаеш за Џони Тандерс? (ѝ го зема џоинтот) Ќе ти ги дадам сите негови дискови, само вечерва на полноќ биди во тортата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Девојчето (Му го грабнува џоинтот и повлекува): Ти реков, Тики, ништо од спогодбата ако не ми ги дадеш дисковите од Џони Тандерс плус 10 грама.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тоа е леснина која ми овозможува да бидам во сите замисливи и незамисливи состојби.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Со тоа тое веднаш ќе знаат што сè знам јас, а како што е познато најчесто самото знаење на работи што не треба да ги знаеш е доволно да бидеш во опасност.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
И уште повеќе. Мислам дека можам да седнам тука, а да бидам во Сеул каде што барам ресторан во кој сервираат мали печени кучиња, тогаш заклани, каде што можеш дури и да си одбереш некое од кафезот што истовремено е и витрина и тука да ти го заколат и да ти го зготват.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Леснина која што можеби уште повеќе произлегува од тоа што немам никаква потреба да бидам во оваа или во онаа состојба.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
И не само мислење, нудеше сослушување, совети, рамо за плачење, пречекуваше, испраќаше клиенти, тешејќи ги дека сѐ ќе биде во ред, дека нема да биде залудно нивното барање што го доставиле, дека ќе се случи чудо и дека токму ним ќе им биде помогнато, дека не смеат да изгубат надеж во институциите на системот, дека тој искрено верува ... иако сѐ што му се плеткаше во главата, во моментите кога ги кажуваше овие сказни од земјата на заблудата, беше едно здушено „ееххх, кутри луѓе, штом животот не ви помогнал до сега ... но којзнае...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
За три до пет години ќе бидете во можност да ја пробате виртуелната реалност, на подобрите универзитети, во спектакуларните забавни паркови за кои сепак мислам дека нема да бидат вредни труд...
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Постојат сите основни компоненти, но сè уште во покриен облик.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Мерв веројатно мислеше дека андерграунд е едно големо и среќно семејство во кое сите се сакаат или се доволно паметни да се претвораат дека се сакаат, како што прават во Холивуд.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Дури и ветив и дека ќе дојдам со неа и дека ќе бидам во публиката како поддршка.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Кога Бригид излезе Мерв се обиде да го отвори разговорот спомнувајќи ја Ултра Вајолет и тоа беше доволно.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Ме прашаа и мене дали сакам да бидам во емисијата, но јас реков: Не.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
И плакатите ќе ги отпечатам - мајка ми има печатарска преса!
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Сè уште ќе бидат прескапи за да ги имате дома, но многу луѓе веќе ќе бидат во можност да ги пробаат, да ги доживеат низ различните институции и низ работата.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Јас реков: десет улоги? а тој рече: Да!
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Морам да бидам во претставата, урлаше, ве молам! Сѐ ќе направам!
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тогаш им ја понудив Бригид наместо мене и ја убедив да оди.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Да предадеш, значи да бидеш загубен уште истиот миг.  Во мугрите, во присуство на Карер и уште неколку негови луѓе од доверба, ги свика свешениците и епитропите и со нив се договори, по другите гратчиња и по селата на островот, најитно да се подготват прифатилишта за Евреите во домовите на заможните домаќини.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Таа жртва ќе биде во името на вредностите на кои учеше Спасителот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Она што ние го сакаме е да бидеме во првата линија на овој феномен на ѓубрето, пресвртената сфера на иднината, и затоа ние, исто така, обрнуваме посебно внимание на оние аспекти на јазикот кои можат да се земат како модел за феноменот на ѓубрето.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Кога еден ден ќе бидеме во можност таа маса да ја раздвоиме на холограмски доволно густи елементи, нашите сетила не ќе бидат способни да ги разликуваат меѓусебно.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Маргина 35 91 Подготвил: Енџи Есес Интервенција: Жилетко Тарапуза Љубов Не знаеш дали да живееш во илузија, дека твоето превртено ЈАС го кадрира замислениот суперортикон, или е поважно твоите постојано променливи по големина репродукции да бидат во профилактичниот код кој кружи интра туѓата набраздена полусфера.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Да се биде во Келн, а да не се види оваа знаменитост навистина претставува пропуст се разбира, катедралата секој ја посматра од свој аспект, но секој во неа ќе пронајде нешто што фрапира - нејзината големина, височината на кубињата, релјефите, оргулите и нејзината акустичност.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
- Нема да останеме овде долго. Мислам дека уште оваа година пак ќе бидеме во Скопје.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Нозете би сакале да бидат во висина на главата но не можат да се качат (заради очите).
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Оваа камера не го снима платното и сликата на него, туку само некои бои на светлосниот спектар и заради тоа објективот на камерата и објективот на проекторот мораат да бидат во иста линија.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Затоа секоја моја наредна мисла во однос на претходната тежнее да биде во ортогонална проекција”. (М. Епштајн)
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Кога малиот човек ползи под вртелешката во движење, тој навистина ползи под вртелешката во движење.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Се сеќавам на забелешката на еден холивудски критичар кој рече: „Моравме да чекаме 105 минути на првото возбудување”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сметав дека и приказната и камерата мораа да бидат во континуирано движење.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
И само е предупредување што „Непознатиот:/Див,/Молачлив,/Суролик.“/ го извива ова знаме на закана над сѐ што било, е и ќе биде во суштина на песната и во нејзиното повратно случување врз дел од замислената слика на нејзиното постоење.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Многу од четниците и востаниците, што одеа и со едната група, и со другата, одвај го дочекаа ова соопштение.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Од наша страна, од страна на Организацијата, слободни сте да си одите по вашите домови без да бидете во опасност од уќуматот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Дури да разбере пашата, тие ќе бидат во нашите џебови.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
На неа е телефонот на фирмата која ги замрзнува мртвите тела за да бидат во можност, теориски, еднаш во иднината пак да се вратат во животот. Маргина 34 115
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
„Сѐ ќе биде во ред“, рече тој.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Толку сум исплашен од тоа дека еден ден ќе се разбудам и нема да бидам во состојба да работам”.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
315 На 1 јули 1944 година од мисијата Cocserve била испратена порака со која се нагласувала потребата од “шест милиони лева за развивање на активностите во Македонија“ и Апостолски да купи храна за локалното осиромашено население на кое Бугарите му имаат земено сѐ“. Се барало парите да бидат во левови и злато.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Преку денот избегнувајте да бидете во близина на комуникациите за да не претрпите загуби од страна на сојузничките воздушни сили.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Сите тие требало да бидат во врска со Маклин и нивната база за снабдување.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Сите тие требало да бидат во врска со Маклин и нивната база за снабдување.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Како резултат на тоа Првата македонско-косовска ударна бригада и британската мисија биле изложени на „серија на заседи и бевме гонети без ред без да бидеме во можност да имаме каков било одмор или храна“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Од тактички причини герилските бази за операции, според капитанот Морган, требало да бидат во областа Пореч, Маврово, Шар Планина и Бабуна.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Оној момент кога ќе бидеме во состојба калкулаторното мислење да го преведеме во конкретно, ќе биде можно произведување на нешта кои во овој свет не се можни, на пр. повеќедимензионални тела или фрактални форми.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Жан: Бандава ќе постои и кога ќе бидеме во затвор.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Затоа трговијата, политиката, секогаш ќе бидат во предност над уметноста, филозофијата...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Да замислиме дека постои таква конфигурација на јазли обединети со врски (кои можат да бидат во разни бои, со цел да се претстават разните типови на „поимна блискост“) кои прецизно го определуваат начинот на активирање на симболите од страна на други симболи.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Кога ќе бидеме во улицата Кас која е долга и без светилка ниту една, можеби ќе ја ритнам по нозете...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Тој исто така има една мисија - создавање на подобра иднина ослободена од логоцентричката изнемоштеност - и тој исто така проповеда во нејзино име.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Вредни како пчели кои нема што да работат.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Токму од овој разлог тој се обидува да не освести за премолчениот логоцентризам вкоренет во нашата култура - така што со тоа што ќе станеме свесни за него ќе бидеме во состојба да му се спротиставиме.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Целата негова философија е во основа повик за промена, прилично драстична, на начинот на кој што пишуваме, мислиме и концептуализираме.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Без никаква дрога, освен кофеин и никотин, јас утре ќе бидам во Сан Франциско и ќе слушам некоја своја музика, а во недела, ако даде Господ, ќе се разбудам на Хаваи со папаи и ананас за доручек.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Денес сепак мора да бидеме во состојба да го откриеме она што се наоѓа од другата страна - како да сме внатре и гледаме надвор.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На неа почнав да работам во септември 1963.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Не беше работата во тоа повторно да се направи она што Дишан веќе го направи.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Валентина Васон јадела некои божествени печурки во Мексико и се видела себе како се наоѓа во Версај во 18 век слушајќи некоја Моцартова музика.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Луѓето што ќе бидат во твојата тајфа од тебе ќе чекаат леб.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ако немаа амбиции да бидат во политиката и мудро се држеа на дистанца од Партијата, ако си ја гледаа работата и не заглавеа во некои од монтираните процеси или ако не беа жртви на семожните денунцијации и подметнувања, ако не им се откриеше некој од вешто скриените златници за најцрните денови, ако си го гледаа семејството, можеа мирно да ги поминат тешките времиња, дури и да се здобијат со углед во новите институции.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Мајка добро знаеше дека, што и да бидеме во животот, каде и да втасаме, кој и да н прифати, ние засекогаш ќе останеме емигранти, ќе се лечиме од нашето емигрантство, исполнети со меланхолија и со носталгија кон неповратното минато...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Освен процесот на континуирано намалување на работничките права, уште еден важен аспект кој беше нотиран и разгледан во студијата, секако е пречестото изменување и дополнување на трудово-правната легислатива, што во голема мера влијае работниците многу потешко да бидат во тек со најновите важечки одредби.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Можеби може да се рече и дека осамата му годеше со оглед на потребата колку што може повеќе да биде во друштво на своите мисли коишто уште му овозможуваа една значителна продуктивност.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Секој проматар, како што од нив бараше Брчалото, мораше својата пластична простирка да ја постели на горната страна крај плетот што ја оградуваше нивата на Митрета Маторицата, така што проматарите да не бидат распласнати кој каде ќе стигне, туку да бидат во еден ред како под конец.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Режимот не можејќи да се соочи со неизбежниот пораз во рамките на тоталната изолација, настојуваше да се потврдува во градењето на бесцелните музеи, за нивната апотеоза да биде во Атеистичкиот музеј.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Нараторот би ризикувал да ја преземе обичната улога на симболичниот татко, доколку прогресивно не заземал критички став кон тој што ќе го именува како „голем губитник во сите победи и во сите порази со кои е обележана историјата на Балканот”, но затоа ќе биде во можност да ја нијансира својата мисла во друг момент: „Но, во секој од своите порази, неговата душа ќе биде победничка.”
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во времето кога „Танцот со волците“ конкурираше за наградата на Академијата, оние кои навистина сакаа да бидат во тек со настаните знаат дека учеството во ова веќе започнато национално преиспитување зависи од нивната идентификација со оние „другите“, маргинализираните.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тој повеќе сугерира дека преку објективизација на секојдневниот свет, би можеле да станеме посвесни за степенот до кој одредени “начини на живот и мислење” го обликуваат нашето постоење, и дека тогаш би можеле да бидеме во позиција да избереме други “начини на живот и мислење”.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
“Не можев да станам, и сѐ уште се сеќавам на оваа визија: Ах, ќе бидам во инвалидска количка тркалајќи се наваму натаму помеѓу полиците со книги.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Со оглед на начинот на кој “Големото стакло” и “Etant donn�s...” биле реализирани за да бидат во меѓусебна концептуална врска - ова последново е визуелна манифестација на елементи што само апстрактно били дадени во претходното - може да се рече дека ваквото согледување е од пресудна важност за нашето разбирање на двете дела. 114 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Сѐ додека многу сериозно се занимаваме со прашањата кои и што сме биле за време на последните 40 години, нема да бидеме во можност да се ослободиме од потре­ бата да ги средуваме сметките.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Дури и ако посветата на цртежот укажува на можноста Марија Мартинс да послужила како прв модел за “Etant donn�s...” што можеме да сфатиме од таа информација?
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Мојот став е дека невклученоста во академскиот свет допушта одредена слобода, вклучувајќи ја слободата да се прекршат некои правила - на пример, да се употребува терминот деконструкција на начин којшто можеби нема да биде во согласност со неговото точно Деридијанско значење, - и да се повикам на автори за кои не може воопштено да се смета дека ја застапуваат деконструктивистичката метода.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Осврнувајќи се на ова, јас не верувам дека тој предлага суштински поглед на себе, таков што индивидуите би се “пронашле” себеси.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Борејќи се против (всушност бегајќи од) Русите во 1945 год., тој бил погоден во рбетот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Следува еден пример за поставување прашања, образуван според таа структура. (а) Добро, значи вашата тетка Мевис би можела да биде во најдобра позиција да предвиди едно такво постигнување.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ова има “драматично” учество во архелогијата на алтернативните сознанија за личноста и за нејзините односи со другите.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Но гневот во мене растеше, и некое чудно чувство дека сум употребен ме опседна: ме опседна чувство дека не било толку тешко да се дојде до Луција, дека таа ова истото го правела под маската на недопирливата Луција, и јас решив да се одмаздам на најглупавиот можен начин, на начин на кој може да се одмазди само млад маж кој не преспал со жена; во моментот кога требаше да бидам во Луција, јас ѝ го ускратив тоа задоволство; таа мижеше и чекаше, но ништо не се случуваше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А гласот загадочно му рекол: „Надополни го просторот меѓу коските на отецот твој со месо, обнови го целосно телото на Словото, на таткото твој, и засекогаш ќе останеш во славата на царот и логотетот, прв меѓу првите ќе бидеш во царството над сите царства земни!“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Зашто, веќе ги утврдивме трите услови чие содејство е и нужно и доволно за да се објасни општествената репродукција на машката геј-култура. (1) Дури и ако конвенционалните, хетеронормативни жанрови на дискурс се исто така и жанрови на чувствување и стилови на лично изразување; (2) ако главнотековните жанрови на дискурс, жанрови на чувствување и стилови на лично изразување се кодираат за родот и за сексуалноста според стандарната културна поетика – така што се интонираат со конкретни општествени вредности што различно се поврзуваат со конкретни обродени или сексуални улоги; и (3) ако таквите жанрови на дискурсот и стилови на чувствување или на изразување се обликувачки за одделните субјекти уште од раната возраст во животот – тогаш навистина е возможно во машката геј-култура да има нешто како примарна социјализација, доколку извесен дисидентски однос кон тие жанрови на дискурсот и на изразувањето претставува дисидентско обликување на родот и на сексуалноста.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Со други зборови, еден процес на социјализација во машките геј-културни практики може да започне во раната возраст, долго пред почетокот на активниот сексуален живот и пред почетокот на возрасното учествување во некоја геј-заедница, затоа што протогеј-субјектите уште на таа возраст започнуваат да создаваат или, можеби, само да изнаоѓаат нестандарден однос кон сексуализираните или обродените вредности што се врзуваат и со главнотековните жанрови на дискурс, на чувствување, однесување и лично изразување и со културните облици (мјузиклите, трагедиите, мелодрамите, историското конзерваторство, разните естетски практики и интереси) и нивните сврзани емоционални облици во индивидуалното однесување, кои ги отелотворуваат, распространуваат, рутинизираат, зајакнуваат и консолидираат тие жанрови.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Оние што мислат дека им се задира во основите на општественото достоинство или дека дури им се подриваат тие основи, можеби нема добро да го примат тоа неспорно политичко натрапување – особено кога општествените повластици што одат со нивниот конвенционален родов идентитет се веќе толку малобројни, толку раштркани, толку привремени и кога толку лесно се губат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Се смениле модите, а денес тешко би можел да се најде подобар пример за ненамерен камп од оваа бизарна, екстравагантна, апсурдна, дементна костимирана драма, со сета нејзина театрална претераност, емоционална разузданост и со нејзиниот показ на моќта на еротската страст да ги испреврти нормите на семејството, на нацијата, на расата и на општествената хиерархија.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Италијанските вдовици од Фајер Ајленд можат да тврдат дека не им се обраќаат на жените – односно барем дека стрејт-жените не се директната, наумена и непосредна публика на која ѝ е наменета нивната изведба.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Така, насловната улога во Вердиевата опера ја пее жена.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Токму такви се прашањата за кои дава одговори нашиот модел на културна поетика, барем на еден општ и хипотетички начин.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Значајно е, се разбира, за родовото кодирање на операта тоа што, како и бродвејскиот мјузикл, операта им дава на исполнителките гордо место и тоа што сижеата и музиката си ги организира околу нив, за да можат постојано да бидат во средиштето на вниманието.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Затоа, сосема ќе бидат во право ако приговараат на губењето на тоа нешто.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Децата може да бидат во некоја ограничена мера изложени на високоразвиените културни облици што содржат и што одржуваат жанрови на дискурс и на изразување – а дури и да се изложени уште од рана возраст на, да речеме, мјузикли или на мелодрами, можеби нема многу да извлечат од нив – но тие се длабоко изложени на стиловите на лично изразување што тие форми ги дефинираат, бидејќи таквите стилови на изразување го обликуваат секојдневниот емоционален живот и ги конструираат разните прагматични начини на кои старателите на децата зборуваат, се изразуваат и се поврзуваат со децата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Жените навистина имаат што да загубат во оваа состојба, макар било тоа и нешто за што машката геј-култура смета дека не вреди ни да се задржи.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Слободата што не можеш да ја уживаш не е никаква слобода. ‌И така, иако немаше да бидам помалку задоволен да го снемаше насловот „Како да се биде геј“ од каталогот со предмети, наместо да бидеме во центарот на вниманието и, иако многу сакав да ги поштедам колегите од трудот и од маката да ми го правдаат предметот, немаше само поради тоа да го преименувам предметот и да престанам да го предавам.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За да се објасни понатаму геј-значењето што е кодирано во известувањето што го најдов кај мене в шкафче, треба да кажам нешто за идентитетот на самата Аида и за драматичната положба во која самата се наоѓа кога ја пее аријата Ritorna vincitor!
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не е потребно да бидете професионалец за да бидете во состојба на невидено да го оцените печатениот материјал.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„Феминизмот“ беше злоупотребуван од државниот социјализам за да ги обележи расипаните западни жени кои ги мразат мажите и можат себеси да си го дозволат луксузот да бидат во мошне привилегираните кругови.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
А тежината треба да ги разбрани морињата, а морињата да ги скротат детствата, а седумте љубови да бидат во облик на седум потполно исти девојки кои се исти заради тоа што имаат една судбина.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
-Те уверувам дека ќе бидеш во ќар.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Бертран работеше во приватна фармацевтска компаникја и беше меѓу првите луѓе во компанијата Многу често патуваше што мене особено ми се допадно, зошто навистина не се чувствував добро во негово присаство, па гледав колку што можам повеќе да не бидам во негова близина.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Мајка му ми кажа дека доаѓа доцна навечер, но и дека другиот ден има концерт во прекрасната катедрала и дека сум имала среќа да бидам во Парис баш кога тој има концерт.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Значи тие немаа физичка можност да го напуштат местото, имаа наредба до последен да бидат во одбрана.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Негова најголема желба била, пишува Шатев „по секоја цена да не отстрани од Солун, па дури и да умреме во некаква затворска ќелија, само и само да не бидеме во Солун, каде што тој сакаше да биде спокоен за да ги спроведува своите цели како натрапен водач на едно движење на кое тој, поскоро му беше противник, а сега, по една случајност на сложените настани, беше станал раководна личност“74.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Сакам и со мојата смрт да бидам во полза за делото, за кое живеев, работев и ќе умрам - делото за ослободувањето на нашата скапа и сакана Македонија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Нивните подготовки Делчев ги сметал како дел од општите подготовки за уривање на османската власт во Македонија и според тоа очекувал нивните акции да бидат во хармонија со тие на Организација.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
За два дена би можеле да бидат во Њујорк или Флорида.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Наспроти неуморното повикување на смртта, поголемиот дел од Борхесовите читатели се навикнаа на неговата долговечност и на претпоставката дека, ако имал мајка која живеела 99 години и тетка која имала 100 години кога умрела, и тој ќе тргне по нивниот пат и ќе биде стогодишник.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Можеби ќе биде кога ќе преминуваат преку мостот во недела .
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Светот станува соседство во кое едно лице оддалечено осум илјади милји може да биде “овде, под твојот прозорец”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во едно интервју од 1978 пак рече: “Кога би ми рекле дека вечерва ќе умрам, мислам дека би се чувствувал мошне среќно”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Социјалните и политичките импликации на оваа демократизација на екраните се огромни.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Таа ќе го држи бебето крстено Понекогаш или Лебед или Врба и кога возот ќе пролета покрај нив ќе мораат да се фрлат на челичните носачи.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А сега умираше. Дали беше среќен?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Поединците облечени во кибероблека ќе бидат во состојба да се сретнат во виртуелните реалности направени за двајца.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа значи да не бидам во состојба да занемарам дека сум осуден на желбата да потонам во смртта а да не сум во состојба да потонам, и оттаму осуден да бидам и траам”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И кога ќе ги слушнев неговите чекори во ходникот, легнував на мојот кревет, го навлекував над мене чаршафот како што некогаш правевме заедно – држејќи го со прстите над главата, и наместо некогашната радосна опиеност, чувствував како болката ме клука во градите, како се обидува да дојде до моето срце. 3. …
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
За човечките суштества Јас е секогаш Јас, и Јас не може да биде Ти, и Ти не може да биде Јас; и ветерот секогаш ќе биде нешто друго, иако ќе минува покрај мене, иако понекогаш, заради неговата силина, ќе ми се чини дека ми се вовира во коските, ветерот ќе остане ветер, а Јас ќе бидам Јас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Избегнував да бидеме во иста соба; сепак исто како и порано исчекував да се врати од гимназијата, или од посетата на некој од пријателите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Седнував во аголот од малечката просторија, и гледав како неговиот поглед се движи по страниците од книгите, како неговите усни се придвижуваат дури немо ги изговараат прочитаните зборови.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Најмногу сакав да бидам во собата на брат ми кога и тој беше таму.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Човечкото суштество прави јасна разлика меѓу себе и светот – може да сочувствува, може да биде бесчувствително, но секогаш мојата болка е моја болка, и мојата радост е моја радост, колку и да ги споделувам со другите; а болката и радоста на другиот никогаш не можат да бидат во потполност мои.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Имаше такви луѓе во Гнездо: лежеа на креветите, а насмевка им трепереше на усните.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Има луѓе кои не можат да ја поднесат болната реалност, и се вовираат во еден потполно измислен свет, се губат во својот внатрешен сон во кој острицата на сечилото на болката не само што е затапена, туку сечилото е во потполност стопено; се губат во внатрешен сон во кој трепери остварувањето на секоја желба, а и желбите се разлеваат, или се стеснуваат до една единствена точка – да бидат во блажено мирување.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Веднаш се гледа оти двете првни надежи не ќе бидат во наша полза. А третата уште помалку.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Што има бидено во средните векови, зошто да не може да биде и сега?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
За зачудување ќе им биде во неа многу.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Штом е така, тогаш и нашиот правопис и правецот на нашиот литературен јазик ќе треба да биде во полна зависност од таа тенденција што ќе нѐ раководи нас при нашата национална преродба.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во луѓето со такви убедувања, како и сите Македонци незадоволни од пропагандите ќе биде во прво време силата на новото течење. Но така ќе биде само во почетокот.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Така, тие ќе расудуваат: ако една Канада може да ѝ се лути на Англија затоа што последнава, за да си биде во добри односи со Сев- Американските Соединети Држави, им ги пожртвувала ним интересите на Канада и последнава сега сака да се ослободи од Англија и сама да си ги брани своите државни интереси, зашто подобро си ги разбирала, – тогаш зошто Македонија да не ѝ се лути на Бугарија затоа што таа не може да ги брани македонските интереси, ами само ги експлоатира нив, и зошто Македонија да не рече: Јас пролевав крв од мои синови, нека ги бранат моите интереси тие самите, а не твои Начович, Цоков, Станчев итн.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сегашната конференција ќе биде во сосем други услови од оние во коишто работеше конференцијата пред последната руско-турска војна.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Пак и да се допушти оти востанието тогаш ќе биде и посилно од сега и ќе ја принуди Европа да свика европска конференција, може ли некој да предрече оти решенијата на таа конференција ќе бидат во наша полза? – Одвај ли.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Та и да има замешување, има ли основа да се мисли оти тоа замешување ќе биде во наша имено полза, а не на наша пакост?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Малечките балкански државици, што се заинтересирани и ги поддржуваат пропагандите, во прво време ќе ѝ се расрдат на Императорската султанска влада затоа што ќе им ги пресече „вековните“ привилегии, но ќе помине време и тие ќе се примират со отстранувањето на пропагандите, зашто тоа отстранување ќе биде во нивна полза: ќе престанат да ги праќаат во Македонија своите милиони франкови, од кои за нив никогаш немало и не ќе има никаква полза.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
од нивната топлина се слеваат бистри вжарени капки пот- додека мракот не ги встудени во бели восочни солзи- и кога ќе го исклучам телевизорот- ќе бидам во салата-ќе стојам во темното-
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
За да бидам во дослух со она што сакам да го наметнам како терапија, односно за да бидам смешен, ќе кажам дека доколку нашите театари заклучат дека не ги бидува да направат добри, лековити смешки, тогаш не им останува ништо друго освен да побараат помош, а од кој друг, ако не од - Чак Норис.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Со тоа, ја лишат публиката од можноста да биде во улога на заштитник на избраните ликови од делата.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Држи се само за тоа: „Методи не ме разбуди“ и сѐ ќе биде во ред.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Ако не во вечен живот ко Ромео и Јулија ќе бидеме во вечна смрт.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Сакаше сосема сам да бидеш во ноќта...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Ќе те чекам... Ако не во вечен живот, ко Ромео и Јулија ќе бидеме во вечна смрт...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Но обајцата ќе бидат во искушение да побараат имунитет и ќе стравуваат дека другиот ќе признае.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Арно, момче, сакаш да бегаме одовде и јас за бегање сакам, за да не бидам во оваа апсаана; арно ама треба да знаиш оти старио ќе ја вјавнит маската и бидејќи тој јет појунак, ќе нѐ втасат и ќе нѐ вратит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Си зело момчето чешелот, сол и шише масло и си го јавнало коњчето, та си тргнало да бега.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Секогаш се случуваше така, снегот да преврне а после или да заплисне југовината со својата блага бура, што ќе слисти барем една дебела половина од наврнатиот снег, што ќе размекне, ќе спитоми, ќе одврзе, а ќе му даде и нему доста вода за да си ги сврши сите работи, за кои беше дојден; или пак ќе дојде една од оние ведрини, ќе се изостри една таква при која сонцето ни во најцрвеното и најослепувачки огреаното пладне нема да биде во состојба да му излишти ниту една капка.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ќе го имаш пак само доколку си останал без тоа негде блиску, за да можеш да се повратиш; но ако си одел без тоа толку долго, за веќе да си имал време да ја свртиш браздата на твојот живот во сосема друга насока по која што те повела таа твоја загубена рамнотежа, тогаш повеќе ни еднаш нема да бидеш во состојба да го побараш и да го најдеш.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Другите две можеле и да останат свиткани под твојата дебела кожинка и тука задржани, без да бидат во состојба ни да те раскрвават, едното од нив можело и да се слизне по твојата четина и воопшто да не те повреди, но ова, што те тера да крвавиш вака, не ќе е на некое многу згодно место, тоа може уште оддалеку да се види, му зборуваше на својот самјак.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И додека го слушаш витаминот „Б“ во него, чувствуваш како да ти крцкаат крилцата и замислуваш како ти се одвојува батакот од карабатакот и како по него цела ќе бидеш во гипсано корито.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
СВОЗ Покрај тоа што не сакавме да бидеме во врзаните, туку во неврзаните, не можевме да избегаме од тоа дека живеем во векот на Студената војна.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
И тој скокна во ливадата и вика: ״не сакам ливадата да ми биде во туѓ синор, во туѓа држава.“
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Лежи. Ќе запалам оган. И не срами се - сакаш ли малку ракија?“ Сакав вода и молчев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Дојде друга птица со глас на Спиро Првославец и кажа дека сега знае, пресметал, утре пред ноќ дружината ќе биде во Лесново.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- ОК. Дотогаш има време. Се слушаме и ќе бидеме во контакт. ***
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Ќе бидеме во студентски дом, а ќе ја проучуваме педагогијата на нивното образование.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Жал ми е само што не ќе бидам во можност да го одиграм победничкиот танц.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Откако завршија со неврзаните разговори Рада речиси заповеднички ѝ се обрати на Ивона: - Ивона, во сабота во осумнаесет часот сакам да бидеш во Скопје.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Потребата да се обнови лектирното издание на Црни овци и да се приреди второ, редактирано и дополнето издание е, всушност, сведоштво за потребата на македонската јазична, културна и образовна средина, да биде во комуникација со наследените и со новите вредности на кусиот расказ.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Едноставно, вие сте во шок... сѐ ќе биде во ред...
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во ниеден момент не станавме енфатични, разговаравме како од нешто веќе познато и усвоено гледајќи се меѓусебно без повредување, верувам дека Мари-Клод ме пуштала да дојдам и да бидам во нејзината сегашност како што можеби Маргарита би одговорила на мојата насмевка врз стаклото да не се испречеа толку 62 претходни калапи, толку не смееш воопшто да одговараш ако некој ти пријде на улица или ако ти понуди бонбони и те викне на кино, сè додека Мари-Клод, веќе ослободена од мојата насмевка упатена кон Маргарита, Мари-Клод на улицата и во кафулето, сè додека таа не помисли дека тоа била добра насмевка, дека непознатиот одоздола не ѝ се насмевнал на Маргарита за да опипа некаков инаков терен, и дека мојот бесмислен начин да ѝ пријдам бил единствениот разбирлив, единствена причина да рече да, можеме, да можеме да позборуваме во кафулето со пијалок.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Тоа се моменти кои се јавуваат како потреба да бидеш во друштво со себе.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Сега сум во минатото, утре ќе бидам во иднината и, тоа е тоа.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Обожавам да бидам во центарот на вниманието, таму е прекрасно. Заразно е.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тренингот - да се биде во состојба, кога си најблиску до целта, таа одново и одново да се оддалечува - служеше за сета животна неволја да се прифати без посериозни проблеми и пореметувања.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Постојано сакаше да биде во движење, да подработува нешто или да шета или да ги движи мислите со мудрости што ги имаше донесено со себе од светот; и пиеше само вода што се движи; никогаш не пиеше вода што стои: од бунар, од вир, од локва и колку таа да беше чиста.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Да, јас - јас можев да бидам во секое време.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Лошо е да се биде во таква состојба, застрашувачки; но бесмислено е поради тоа сентиментално да се ламентира, тоа тогаш би била чевларска фраза; треба да се каже дека би требало да се биде пливач ако човек се осмели да тргне надвор од таквиот оркан на времето, или, ако човек е невротичен, треба да се тргне кон некое идилично столетие...
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
„Ми беше огромно задоволство да бидам во Ваше друштво, Томаица.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Да се биди во близина на Г-ѓа Перуниќ, е исто така посебно доживување...“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Прекрасно е да се биди во тој свет, таму, позади, кај манекените и моделите, во подготовките и претворањето на идеите во опиплива реалност.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Се виде, другарот Иваз не беше задолжен за тоа. Не можело да биде во прописите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој беше директен и јасен во своите опсервации.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во еден разговор, во времето на либанската криза и братоубиствена војна, ми рече: И вие во Југославија не сте далеку од либанската криза, дури и полошо од тоа, кај вас братоубиствените војни ќе бидат во уште поголеми димензии!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но и тој им се доверуваше на своите двајца пријатели дека на крајот на краиштата не би можел да гарантира каков ќе биде во играта и во однесувањето газдата на арабаџиите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Пред тоа сѐ беше како и што треба да биде во еден обичен зимски ден со сиво небо, полна мешина обесена над густите дабови, бессилни да го стресат од себе жолтиот покрив на восочните лисја.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кој би можел да биде во оваа глува доба, кога само несреќата бара конак во пустите села?
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тој често ноќе остануваше тука за да биде во тек со работите кои, како што велеше, не смеат да излезат од контрола.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Да, во вистинските моменти, на работното место, а јас тоа кај неа го гледав како еден вид професионална деформација насочена кон докажување на својата подготвеност секогаш да биде во акција како полицајка.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Јас сум затворена надвор од себе, јас немам право да бидам сама со себе, да бидам во себе…
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И не гледај во мене. Само биди во близина.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ја немаме сите привилегијата да се бориме на фронтот, но барем сите можеме да бидеме во форма.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Од вашето сопствено знаење, вие никогаш нема да бидете во состојба да кажете дали во него има повеќе од десетина членови.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Како и секогаш, високите требаше да бидат истерани од власта од страна на средните, кои потоа ќе станат високи; но овојпат, со свесна стратегија, високите ќе бидат во состојба да ја задржат својата позиција засекогаш.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Постојано ќе бидете во темно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се сеќаваш на големи настани кои сосем веројатно не се случиле, се сеќаваш на детали од инциденти без да бидеш во состојба да се потсетиш на нивната атмосфера, а постојат и долги празни периоди на кои не можеш ништо да им припишеш.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Нема да бидете во состојба да предадете повеќе од еден грст неважни луѓе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Најпосле, до каде може да оди самообвинувањето? Може ли човек, како што се вели, да излезе од својата кожа и да биде во нечија друга?
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Убедена сум дека сѐ ќе биде во ред, нели?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Единствено тогаш тие ќе бидат во состојба да создадат околина и технологии што ќе го имаат овој врамнотежувачки, внатрешен ефект, наместо да бидат агресивни, маскулини, западни приоди.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Во наредните глави во детали ќе ја испитаме конструкцијата на Гедел, а за да не бидете во тотална темница овде ќе се обидам само да ја начкртам глобалната шема за сржта на Геделовата идеја.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Веќе денес, а не дури во годината 2010 или 1995, Jaron Lanier може да ве приклучи и ќе бидете во канцеларија што воопшто ја нема.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
ТРОШЧЕЈКИН: Кога ќе дојдат гостите, јас ќе бидам во своето атеље. Вие извинете.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
А ако работникот продолжи да работи и по истекот на овој рок, при што веќе не се бара тоа да биде во наредните пет работни денови, туку доволно е барем и еден ден – работниот однос, по сила на закон (ex lege), се трансформира во работен однос на неопределено време.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Таа ќе биде во вистински безизлез.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Само што фрли поглед кон мене допрев до твојата мувлосана душа и можеби изгледа немилосрдно во неа сакав да направам масакр Велиш дека сум недостоен за тебе конечно за нешто да бидеш во право влегов во твојата самобендисана душа и сакав безмилосно да направам масакр Се плашиш од смртта ко ѓавол од темјан но не знаеш дека си одамна мртов го чуствував твојот трулеж одвнатре и повторно сакав да направам масакр
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Поголеми ќе бидеме во редот на божјите угодници.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Чувството дека заедно ќе бидеме во овој голем град и во оваа непозната средина, нѐ исполнуваше со среќа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Уште кога Татко ви рече дека најсигурни ќе бидеме во подрумот, мене започна нешто да ме копка, првин во срцето, потем во душата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Сите можеа да бидат во тоа огледало, сите блиски со кои се размина засекогаш во животот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Киберпанкерите понекогаш можат да бидат во „системот”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тие можат, со еден благ цинизам и со трпелив хумор да ги вкрстат своите индивидуалности со институциите.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Чу: „Твојата несреќа ќе биде во во твоето молчење.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ха, на смрт! Гледаа в земја и се тргаа да не бидат во првиот ред.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Говорот нека биде во служба на употребата.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Дури помисли дека Ангеле можеби сака ортак да му биде во јатаклакот, та затоа е многу љубезен.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Не го спомна дури ни како можна претпоставка.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Се разбира, мојот господин Семјон го премолча името на убавицата за која се посомневал дека би можела да биде во некаква врска со тој негов случаен соговорник од кафеаната.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Овде само моќта на писмото ме теши: не е човек та да не се сочува и да не биде во исто време на многу места.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Навика да се биде во полумрак! Дволичност - малограѓанска мера за видливост! Во прашање ли е аголот на толкувањето?
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Брзина на светлината - Cour carré - Како што затвореник излегува на прошетка под надзор, сам и молкум да се насладува горко на дневната светлост инаку обична, тогаш света; како што несвесното си го подава грбот на есенското сонце да се згрее а лицето да остане темно, како Месечина од онаа страна на видливото; како што затрупаниот бунар посесивно и со мака ги чува подземните води усовршувајќи ја мајсторијата да ги заташкува трагите и да создава привид на секнат извор; како што квадратот е круг, и крст и триаголник, удвоен симетрично и синхронично; како што жената си краде од сонот за да добие време за да биде „нешто повеќе"; како што нема добивка ако нема загуба како што нема сенка ако нема предмет ; како што медитацијата бара отсутност при подотворена свест за светот и душа а енергијата е материја помножена со брзината на светлината на квадрат - така дворот врамен со ѕидини желно кон небото над Лувр зинува се простира префинето како акт на Роден или можеби на сестра му, Камила со намера да го покаже замислениот ерос на торзото видено одзади метатеза на тихоста манастирска и метрополска; - така стихијно надоаѓа тихиот дожд желбата да бидам во средиштето на симетријата бесконечен и рамнодушен број ослободена од суета, од неразумно самољубие зашеметена од ненадејната рамнотежа на крстот, на квадратот, на кругот и да се успокојам, ако веќе морам оти со толку тревоги од различно потекло добивам порив да излезам од себеси а потоа како ќе се сложам и составам во едно, знам ли?
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Ремек-делата и генијалците одат заедно и со тоа што одиме од едниот кон другиот го правиме животот посигурен отколку што тој навистина е, и може да ни се случи никогаш да не ја запознаеме опасноста од современата музика или дури и да бидеме во состојба да испиеме чаша вода.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Да постои дел од животот доволно мрачен за да ја држи надвор од себе светлоста на уметноста, би сакал да бидам во тој мрак, пипкајќи наоколу ако е потребно, но жив, и мислам дека токму современата музика би била тука , во мракот, судирајќи се со нештата, превртувајќи ги и воопшто допринесувајќи неред кој го карактеризира животот (ако е спротивставен на уметноста), а не допринесувајќи стабилизирана вистина за убавината и моќта кои го карактеризираат ремек-делото (ако е спротивставено на животот).
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Инаку ќе бидете глув како топ и никогаш нема да бидете во состојба да чуете било што, дури ни тоа што се наоѓа близу до вашето уво.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
А тајната на слушање на срцето е во вербата во самите себе.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Нашите постапки треба да бидат во совршена хармонија со возвишените надежи и очекувања.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Тоа што го говорите треба да биде во согласност со тоа што го мислите, способноста да се најдат соодветни зборови за тоа што сакате да го кажете е во слободното изразување на чесните мисли.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Зар е пишано, си велам, постојано да бидат во наша близина.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Елен Лејбовиц Ce 17 mai 2001 Monsieur, Cette fois-ci votre fax est bien раѕѕ, mais incomplet, semble-t-il, car il ѕаrrt brusquement sur cette ligne en bas de page: Еn Mасdоinе qui sont en train de publication en Autriche еt Реut-trе suffirait-il de mеnvоуеr la fin. Je vous remercie. Hlnе Lejbowicz Фрежис, 21 мај 2001 г.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Јаvаiѕ eu quelque idе de ce quа t le rgimе dЕnvеr Hodja par le rсit autobiographique Mmоirеѕ еffасеѕ du traducteur dIѕmаil Kadare, Jusuf Vrioni. Mais la реrvеrѕit du рigе qui vous tаit tendu au retour, lors du passage de la frоntirе, a quelque chose de terrifiant. Il est vrai que lingniоѕit humaine dans lехеrсiсе du mal tient parfois du prodige. Alors, que saint Сlmеnt dОhrid et votre рrе vous рrоtgеnt! Hlnе Lejbowicz *Un homme et une fаm gѕ sont assis сtе сtе en silence, le soir, devant leur maison: lun et lаutrе, chaque parole qui sort dеuх, chaque acte que produit leur parole sont еnvеlоррѕ de silence. Ils ne рrtеnt mmе plus lоrеillе ce que dit le silence; ils sont devenus еuх-mmеѕ un fragment du silence. Comme ils conduisaient les vaches lаbrеuvоir plein dеаu, ils conduisent maintenant le soir l' abreuvoir du silence et ils attendent quil ait assez bu. Puis ils se lvеnt lentement et rаmnеnt le soir dѕаltr la maison, la lumirе et sa chaleur. Mах Picard La mond du silence Presses univеrѕitаirѕ de France Значи, водењето на кравите заедно на поење (или на козите, за да бидеме во Скопје), не беше воопшто дел од нивните активности.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Претпоставував дека таа била некогаш универзитетски професор по книжевност, но не можев да бидам во тоа сигурен, а никогаш и не се осмелував да ја запрашам за нејзината професија во текот на долгата преписка.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во разговорот со Черчил, Маклин истакнал дека „партизаните, им помагале ние или не, ќе бидат во Југославија решавачкиот фактор“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тие сакаат да бидат во федерација на слободна заедница на балканските народи“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Отстапувањето на делот на Македонија во рамките на Бугарија и ставот на италијанските комунисти за Истра и Трст тој го сметал како непобитна "илустрација на дејствувањето на овој 'Паџ Совиетица'".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тој сметал дека при анализите требало да се има предвид огромното проруско чувство на Балканот, кое било инспирирано од отпорот на народот на Русија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Солуцијата може да претставува комбинација на автономија за населението свесно за својот посебен идентитет со економска слобода на поголема област и со слободен излез на Солун.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Исто такво убедување изнел и британксиот амбасадор при југословенскиот двор Стивенсон, кој на 25 декември 1943 година, во упатената телеграма до Британската влада истакнал дека „партизаните ќе бидат господари на Југославија...
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Но формирањето на словенска федерација, која ќе се протега од Јадранското до Црното Море, би предизвикала страв и во Грција и во Турција и може да биде во спротивност со британските интереси. (в) Автономија на негрчка Македонија во рамките на балканска федерација.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Но бил сигурен во едно, дека "нивните заемни односи ќе бидат во сè поголема мера регулирани и дека проблемите што ќе се појават меѓу нив ќе бидат решавани во склоп на желбите на Москва".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
„Сѐ ќе биде во ред”. Кое сѐ? Каков ред?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Барав врски околу твојата работа. Сѐ ќе биде во ред. (Андреја кима со главата)
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
На тетка Данче ѝ објаснив зошто сум дојден и таа ми вети дека сѐ ќе биде во ред.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ова е многу едноставно гледиште, но тоа сепак ни овозможува јасно да изразиме дека дигиталните компјутери се изградени од електронски кола чии делови можат да бидат во една од двете можни состојби, обично кодирани со електричен напон. Нив ги нарекуваме битови.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Ние употребуваме биполарни конструкти за да ги претставиме забележаните сличности и разлики меѓу настаните, и потоа да ги организираме овие репрезентации во кохерентни облици или „контексти” во чии рамки ние ќе бидеме во состојба да откриваме теми кои се повторуваат во нашето искуство со текот на времето, и потоа да ги испратиме овие репрезентации напред во форма на очекувања на идните настани.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Дури ни кажаа и кога ќе тргнеме и кога ќе бидеме во Скопје.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Најпрвин ми јавија на зајдисонце да бидам во Кошариште – тоа беше лозјето на Петровиќ, на еден Србин, големо лозје наречено Кошариште.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
ГО ИЗБЕГНАВМЕ СРЕМСКИОТ ФРОНТ Еден ден на состанок нè известија дека ќе одиме на Сремски фронт.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Многу сакав да танцувам, да бидам во друштво и да слушам како за мене се зборува најубаво.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Пелагија ѝ се обрати на Перса со молбен глас Мајко Персо, овие сандуци со свои раце ги направи Танаско и во нив чинам е сиот мој живот, голема молба имам да бидат во одајчето со нас покрај твојот убав старински мебел!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ѓулсиме трепереше тогаш од возбуда, што ќе биде во друштво со толку познати анами, таа, која во Блатието плетеше само рогозки.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Робовите беа пуштени од апсаните, невините рисјани беа спасени од веслање по корабите и нивните куќи не останаа празни за да бидат во нив населени Турци-Анадолци.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Не подалеку.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Но никој не ми е крив, јас постојано ѝ досадувам на тетка ми Оце и ѝ префрлам што ретко доаѓа кај нас со Дена и што немам шанса да се покажам како добра, голема и паметна братучетка.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Оваа е моја и овде јас сум главна, а ти си само случајно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Си можел и да не се родиш и да не бидеш во овој дом, затоа има да ги почитуваш правилата што јас ќе ги поставам, и не сакам да чујам ниту збор повеќе.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Бреза – беше видно возбуден брат ми – тебе тоа не ти изгледа чудно?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сакав да прашам што точно значи тој збор, ама се премислив, оти и онака му го сфатив значењето – Дена овој викенд очигледно ќе биде во моја надлежност и самата ќе треба да се снаоѓам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Па, не знам, сè нешто наредува, вчера, замисли, ме натера да си ја средам собата и кога јас се побунив и убаво ѝ објаснив дека мене нередот воопшто не ми пречи и дека тоа е моја соба, па што сакам во неа ќе си правам, таа строго и грубо ми рече: Ти така ќе постапуваш кога ќе бидеш во своја куќа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Не ми бранат да одам со другарки во паркот, но ме предупредиле, тоа секогаш да биде претпладне, ако е можно да не одиме сами девојчиња, туку да бидеме во друштво со некој од другарите и, се разбира, да не влегуваме во третиот дел од паркот, каде што нема жив човек, туку да се движиме околу тениските игралишта и Луна паркот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Притоа, ако јас бев како другите девојки ќе го искористев да дознаам што повеќе работи за Стомачето, па истите да си ги употребам како уцена во врската, сѐ со цел јас да бидам во предност.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Им објаснив на моите родители, дека не е за мене среќа тие да одлучат со кого ќе бидам и што ќе бидам во животот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
За неколку минути ќе бидам во Западот, затоа ти се јавив.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Се помирив со фактот дека ќе треба да бидам во друштво со неговите родители.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)