благодари (гл.) - на (предл.)

И попот ова го чекаше: да дојде до куќа и така азар сермиичка, та му благодари на Лесната и Младена што ќе му помогнат да се извлечка од калта и да ги прифати и децата и стоката, Речено — сторено.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И поп Петко затоа излезе: да го дочека Ѓура како шура, да му се извини нешчо ако згрешил што им зел на децата и жената некоја пара повеќе, за некое и друго кило жито а повеќе да го пречека и да си го прибере Крчето, да му благодари на Ѓура што го доведе.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Одговорот гласеше: „Брате Кралев. Писмото го примив. Крајно благодарам на предупредувањето!
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Да не трошиме печатени книги, ќе се допишуваме со шифрувани писма, ти го праќам и клучот на шифрата.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ако востанието успее, не е ли јасно оти за него ќе има да се благодари на Бугарите, и затоа таму, каде што сега Србите конкурираат со своите пари и својата пропаганда со бугарските пари и пропаганда, ќе го изгубат секое влијание на своите клиенти?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Му благодарам на случајот што е така печатен Достоевски...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Но, сепак, благодарам на комплиментот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Да знаеш дека овој пат ги прочита моите мисли и ја прими мојата телепатска порака и благодарам на оние кои ги наредија картите и ми дадоа џокер на дар.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Благодарејќи на Гугенхајмовата ретроспектива делата на Бојс повремено се појавуваа на групните изложби во американските галерии и музеи, а неговиот перформанс Којот од 1974-та во њујоршката.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тие произлегуваат од најисконските односи на човештвото со митот и магијата, односи коишто беа затскриени со усовршувањето на модерната наука и технологија.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Гласот тенор, распеан, дури весел: - За духовитоста им благодарам на струпките и трњето.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
- За посебноста му благодарам на татко ми.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Овде-онде се издигнаа некои личности, кои што благодарејќи на лихварството и на спахилакот, единствени доходни занимања, станале големи богаташи, а близу до нив, цела маса население со најголеми маки и труд одвај може да најде ’ржан леб за да го смири гладот 4.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Благодарејќи на неговиот авторитет што го уживал пред мутесарифинот, заточениците биле ослободени од оковите.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Јас сум добро,благодарам на прашањето и се надевам и ти исто така.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Наташа Му благодарам на татко ми кој беше со мене додека ја пишував оваа книга за да го прашам за сѐ што не можев да се сетам.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
АНТИЦА: Ти благодарам на Љубовта која ја искажуваш кон мене.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Им благодарам на моите Ирена и Драган Живковиќ кои го поттикнаа и овозможија појавувањето на овој мој роман во овој вид.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Да му благодариме на бога, - рече, - то ест, како ми ти се очињата?
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Им благодарам на д-р Волфганг Суцл од катедрата за Мировни студии при Универзитетот Инсбрук во Австрија и Арон Леви, куратор на павилјонот на САД на Венециското биенале на архитектура 2008 и професор на Факултетот за уметност при Универзитетот Пенсилванија во САД, за нивната концептуалната поддршка при работата на текстовите во оваа книга, од рафинирањето на првичните идеи до нивните информативни коментари во разните фази на работа врз текстот.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
“Conversations with Braco Dimitrijević’s ‘The Casual Passer-By I Met...’.” Slought Foundation Online Content. (accessed 15 November 2007) Žižek, Slavoj. The Sublime Object of Ideology. London: Verso, 1989. 128 БЛАГОДАРНОСТ НА ВЕСНА
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
„Ви благодарам на љубезноста!“, вели татко ти и чепка со ноктот пред себе.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Непријатен му е разговорот, а можеби и самото присуство на Иван Степанович, или го сепна она дозволјају што и мене не ме одмина.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тогаш тој му благодари на деда Најдо и стана.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
„Ви благодарам на љубезноста”, рече една од девојките, сѐ уште јачејќи.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)