„Крвта не била вода“ — си рече тој. — „Имало право старите што го велеле тоа“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Некојси, а велат тоа бил Христос, се нафатил да го корне злото, лошото, болното, грдото, ама со добро и правејќи само добри дела.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ете што излезе затоа што им верувавме. Јас го велев тоа за сето време.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
- Кој го вели тоа? - Жан – Пол Сартр! - Тој е западен декадент! - Беше и остана комунист.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Маса гладни деца ми го велат тоа.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
- Сигурно не си најарниот тука... - Не го велам тоа.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
И додека го велеше тоа, рацете му нуркаа во џебовите на Арсо.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Ако сите го велат тоа, тогаш тоа е токму така.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Ти, ти зборуваш како јас да го велам тоа.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Му го велам тоа, а знам дека нему не му требаат зборови.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
„За што мислиш кога велиш тоа?“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
- Но штом го вели тоа Дедо Мраз, така е. – дополни старешината.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
- Кој вели тоа? пак праша човекот; не можеше да улови друга мисла во себе. - Кажи, кој?...
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Притоа тој тупна со ногата кревајќи го гласот до толку висока нота, што дури и да бил некој друг на местото на Акакиј Акакиевич, би се исплашил.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
- Дали знаете кому му го велите тоа, дали ви е јасно кој е пред вас?
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Се чудите зошто ви го велам тоа? Не е за чудење. Не чудете се. Причината е многу проста.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Ми го вели тоа Неделко Сивески и влегува во нивата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)