вика (гл.) - на (предл.)

Викаат како што се вика на митинзите: Да живее! Долу!...
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
„Господине поручнику”, вика на својот мајчин јазик кон старешината на групата во униформи на вермахтот.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
- Ова е една болест по компирот. Неа ја викаме на науката фузариум. Еве, гледаш како се суши компирот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Пуштив музика да се слуша до Влае и заиграв пред публиката моја – книгите, кои ми аплаудираа и ме викаа на бис, како да сум ги напишал јас сите.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Кон ужина пристигна и засилувањето на Бахтијара и со него Велиага од Маково со своите катили, кој од „Бучкур" почна да му вика на Толевиот четник и другар Петка Кормакот од Маково: — Предај се Петко, брееееееј!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Сигурно му имаат поткажано за Ќосото та ме вика на пеење".
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Само нека ме гибне по таа работа, лебами, ич нема да му се, плаша.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Но место предавање Петко му запна еден куршум и коњот падна под агата, а тој старски побегна назад за Маково, оставајќи го Бахтијара сам да се расправа со бунтовниците.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И како што му викавме на пилотот на спортскиот авион што кружеше над градот: пушти чичко летки!
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
ДЕПА: У, зулум голем, кој викал на маче коте?!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
КОТЕ: (за шега). Будалине! (Сите се мрштат оти така го викаат на кусо.)
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
ДЕПА: Ама што ти треба тебе да расправаш дека Бугарите му викале на маче коте.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Му викам на Анѓелета, задоцнети сме...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
А знаете што сакав да кажам? — Бугарине! Бугарине му викаат на маче коте!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
По мене се јави Бодле. Крмакот, како што го викаме на прекар. Бодле Крмакот.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
На една карпа, Бехистун што се викаше на јазикот тамошен, висока над илјада лакти, стоеше, со големи букви врежани во карпата, некаков запис што никој не знаеше да го прочита.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Фак, тунел. Тек сега ништо не гледам! Како се вика на руски „сте чуле ли вие за сијалица“?
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Густав ѝ вика на мајка ни кога таа ми ја удира главата од масата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Густав ми покажува цртеж на гола жена која се милува меѓу нозете.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Луѓето избезумени од веселба, од радост, ги отпетлуваа панталоните и му викаа на господа: „На, господе, на!
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Слепиот Тимон им викаше на луѓето: „Работата гледајте си ја, луѓе: не одете по умот нивни, зашто ќе ви го однесат; и персискиот цар не видел аир од нив: за да им го олесни тешкиот живот на луѓето, побарал од царот на Индија да му испрати даровити музиканти што ќе го веселат народот.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Фаќат војската копај, копај, ја навртеле ректа.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Цар Алексанадар киниса. Го зе на којнот, го занесоа персијскиот цар без којн.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Му вика на војската: - Деца - вика - на царот сега ќе му ја фатме целата војска.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
А утредента... Викаше на цел глас, потпрен на ѕидот, бранејќи се од некој замислен напаѓач, а сите се обидуваа да му пријдат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
По шест години, кога малата требаше да добие потврда од матичниот лекар дека е здрава и дека може да оди во забавиште, по целиот пат додека мајка ѝ ја возеше, викаше на цел глас и плачеше, божем ѕрцките ѝ ги вадат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Згора на тоа уште и ќе се лути и ќе му вика на Јошета побрзо да му крши од оревите и побрзо да му ги чисти јатките. 16
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
В гумно ме пречекува Капинка и вика: - Мамо, мамо, вели, Здравко е болен. - Молчи, мори, ѝ викам на Капинка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Нѐ викате на ударничка акција. Да копаме земја, а ние копаме длабоко во историјата за вас. Да се спасите...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Безброј пати на партиските собири и на спонтаните демонстрации таа викаше на сиот глас, барајќи смрт за луѓе чии имиња никогаш не ги беше чула и во чии наводни злосторства ни најмалку не веруваше.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Митра виде оти и оваа грижа Доста ѝ ја префрли нејзе и почна со нарачувањето: — Ами, шо ќе земиш? — почна на високо да му вика на Стоја.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Така се разделија сваќите Цвета и Петра, а вдовецот Илко веќе ги врзуваше маските на јаслите и ѝ викаше на снаа му Митра да донесе зоб да им даде.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Немаше ден, недела да не го викаат на уќумат заради неа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Оти од порано уште чуле Дека таква била нивната борба Додека се гине да се пее И како такви уште и фала ѝ викале на песната Песна нас је одржала, њојзи хвала Ами како, ептен и за навек хвала Песната си е песна и како да свртиш Таа ич не е виновна што има секакви И уште повеќе што има никакви пејачи А никакви пејачи имаше и кога ги снема Патеките на соништата поплочени со петокраки Даже ептен никакви пејачи Кои чкрипеа како недоправени верглови И ги раскажуваа своите селански соништа Истопорени на градските плоштади Кои буричкаа во стари и туѓи соништа И кои на ангро крадеа туѓи соништа Крадеа на јаве се што ќе им дојдеше на сон Крадеа и на сон се што ќе им дојдеше на јаве Колку што крадеа и малку се џимкаа во сонот Нивната девиза не беше мирен сон и чиста совест Колку што не разбираа арно што воопшто сонуваа Ако за сон може да се есапи Само уништувањето на старите соништа со петокраки И ако за сон може да се есапи
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
— Адио, шок, им викам на Албанците од соседната ќелија, адио!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Затворете ја, им вика на стражарите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Викаа на цел глас: „Љ има газ ко телевизор!
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Молчеше, молчеше, и одеднаш, тресејќи се и со згрчено лице викаше на цел глас: Дуњаааа! Дуњаааа!
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
- Честитки! Честитки! Нека е живо и здраво! – викаа на цел глас, играа оро околу креветот на кој се наоѓаше мајката на У и ги пееја народните песни што ги свиреше оркестарот.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Сакав да викам на помош, ама грлото од страв ми беше стегнато, а сето тело ми трепереше како да ми студи, иако температурата во Египет тој ден беше околу четириесет степени.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Ведан и Величе се сакаат! - викаше на сиот глас, бегајќи.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)