восхитува (гл.) - со (предл.)

Снеже со очите го впиваше лицето на Рада. Ја восхитуваше со бистрината што ја гледаше.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Немал два живота; сепак дење го презирале, ноќе му се восхитувале со морничавост.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Денот му бил ноќ, се плашел од светлина.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)