враќа (гл.) - на (предл.)

За времетраењето на спорот не беше изречена никаква времена мерка - а целиот спор, сосе судски такси и трошоци, чинеше 35.780 МКД (585 ЕУР), но оваа „скапотија“ не влијаеше дестимулирачки врз Зефиќ, затоа што таа беше решена својата правда да ја бара докрај.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Непосредно пред да се оконча спорот во втор степен, а по завршувањето на нејзиното боледување, таа се враќа на работа и го известува раководството, дека таа нема да работи на работното место референт, како што тие сакаат – бидејќи никогаш, во нејзината долгогодишна кариера, не го работела тоа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но мајка, природно, сакаше да нѐ смири, па му се обрати на татка ми со друг тон: – Сигурно Чанга има добри вести! Таа се враќаше на почетна мисла.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Писателот во овој роман за македонската легенда, го проследува детството и младоста, школувањето и вклучувањето во организираната борба на македонскиот народ за изборување на сопствените национални и социјални права и слободи, за создавање на своја сопствена држава, сѐ до трагичната погибија.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Во него авторот и се враќа на својата омилена тема, македонската национална историја, односно на еден од најголемите нејзини непокорни синови Гоце Делчев.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Прикажете човек кој гледа во нешто, го прикажувате она што го гледа, и пак се враќате на човекот.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Младите режисери секогаш се појавуваат со идеја: „Пуштете ја камерата да биде некој, пуштете ја да се движи како личност, поставете човек пред огледалото за да го видите”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Кога излезе од орманот пците се враќаа на неговото мамење, но така накострешени, што одвај чекаа да им рече „тут Шарко, Мрчо — де бре!“
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Не, благодарам. Не можам допрва да се враќам на тоа ниво.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Но командирот е мртов ладен, куклено мирен, како егземплар во излог - го ислушува без коментар, го отпушта без сочувство и се враќа на својот недојаден и веќе оладен бурек.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Кон мене лазеа нивните искинати шепоти и сплетки во чија горчина се насладуваа, му се враќаа на животот со врела крв, бабреа од внатрешна сила.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Со невешта насмевка на виновник, ги враќа на полицата.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Значи повторно се враќаме на старите патеки за поделба на креветот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Повеќе доаѓаа и сосема малку заминуваа во други затвори, или се враќаа на слобода.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Војникот се исправи и ме погледнува. Одвај го познав. Секулета Дамјановски. Се враќа на отпуска.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ние погледнуваме и пак се враќаме на јадењето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некој кашлаше, чудно, од самата утроба. Неговото лице умираше, потоа пак му се враќаше на животот, помодруваше и се грчеше.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сонцето беше далеку од својот конак; подалеку од неговата секојдневна врвица бело блескаше месечината слична на парче валчест мраз.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но помеѓу ноќното ловење на полуголиот господов слуга и настанот што долу, во селото, тој некако им го раскажал на ловците од Кукулино и на неколцината ранобудни лесновци, лежеле во просторот на времето полни тринаесет години.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Оние што знаеле нешто за настаните од егејскиот вилает можеле и да му веруваат. Молчеле и му се враќале на минатото.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Земјата со нејака трева се длапчела под нив, подвижните пирамиди на огновите околу кои лежеле ги извивале своите знаменца и ги грееле, и секое нивно влакненце се враќало на своето место.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога споредните патишта ќе ги снемало, патувале ноќе: царските друмови биле слободни само под закрила на мракот. Затоа преку ден сонот им бил посветол.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ја отворам и барам меѓу моите инструменти; младичот, сепак, ја подава раката, посегајќи кон мене за да ме потсети на моето ветување; ја дофаќам пинцетата, ја посматрам на светлината од свеќата и повторно ја враќам на нејзиното место.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Веднаш ќе се вратам назад“, помислувам, небаре коњите ме повикуваат да тргнеме, но сепак ѝ дозволувам на сестрата, која мисли дека сум зашеметен од топлината, да ми ја слече бундата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ги грабаа своите палта за јаките, налик на животни кога ги фаќаат за врат своите малечки, ги облекуваа и брзо се враќаа на своите места.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Парсонс и навистина им се враќаше на шорцовите секогаш кога некој заеднички поход или каква било друга физичка активност ќе му дадеа оправдување да го стори тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сиот тој ден, со мали напливи на возбуда, мислата му се враќаше на претчувството за стравотниот пораз во Африка.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Набргу тој беше силно возбуден и гласно се смееше додека малите фигурчиња надежно напредуваа кон целта а потоа беа изедувани и враќани на почетокот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Со ова пак се враќаме на политичкото рамниште - како го гледаш јазот меѓу Амстердам и ова овде?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
И листот на кој му недостасуваше твојата јунаштина Мртов им го враќаше на своите корени Гладна за едно колено Двојно што ќе те надвиши.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
„Ние одиме за Гостивар“, вели. „Се враќаме на работа“, вели.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
А ние децата, и натаму во нашите соништа трагавме по можниот пристан на нашиот загубен чун, кога стариот капетан му се враќаше на вечното Езеро, трагавме по можноста да го пронајдеме патот на јагулите, да стасаме до Америка пред нив или по нив. Секој со својата среќа…
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Се враќавме на ручек, на вечера и на спиење.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Во некоја смисла им се враќаме на класиците.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Не за да го повторуваме она што класиците го зборуваа, туку пак да направиме ист тип на социологија.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Се враќам на случајот со сајџијата. Сѐ започна сосема случајно.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Полека ја притиснав буквата Ј. Како што ја притискав, онаа цртичката што трепка ја бришеше и само си се враќаше на истото место.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
— Значи, нема да пишуваш против Југославија, му велам, уште го враќам на главното.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се враќаме на спиење, месец јануари, живата паднала на минус 45 степени.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Свиркам и јас, му враќам на Горачинов.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Татко ја начекува водата и ја враќа на вратот, на лицето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ги краде џемперите од продавниците каде нема попуст и волната им ја враќа на овците.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Се враќам на започнатото. Додека мајка ти раскажуваше, јас непрекинато долго и молчешкум ја гпедав и го запамтив секое треперење на нејзините образи и збрчканото чело.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Потоа му се враќаше на татко ми, велејќи му: - Сполај ти, синко!
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Значи, се враќам на настанот во дворот, таа убава летна ноќ.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)