втаса (гл.) - на (предл.)

Тој ме втаса на плоштадот по кој ветрот си играше со расфрлани книвчиња.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Втасаа на една падинка. Далеку напред и назад поставија стража и седнаа да се починат.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Тие, сине, далеку втасаа, вујко ти Фетхи-беј Окијар втаса на самиот врв.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)