На тој смрзнат Бадник, таинствено завиткан во жолта гуња и ретки крпи магла, сликата минуваше пред човекот мртво се огледуваше во неговите очи: тој беше слеп за сѐ околу себе и газеше како смрт, не можеше да се сети како стана сето тоа?
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
За кратко и слатко задоволство со онаа што на коцката гази како газела во демоде топуци, кои, само ако си фатен, да не речам врзан, па не знаеш ни името како ти е, ти личат дека се секси.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)