дарува (гл.) - со (предл.)

Спремна да дарува и да биде дарувана со грст дозорна љубов.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Реши љубовта да ја дарува со љубов.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Еднаш, еден богат сопственик на ланец ресторани, јавно вети дека ќе ја дарува со злато колку што и самата беше тешка.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
АЛЕКСАНДАР ТЕРЕХОВ ХАРОН
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Дедо Васја беше колхозник со одликувања. Владата за Денот на победата го даруваше со свилени кошули.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
И младата Арапка го дарува со ненаситноста на својата страст и љубоморно бдее над него.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Приготвувачите на нејзината духовна храна, ќе ги дарува со чинови што во секојдневната исхраната ја имаат лебот, солта и свинската маст.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
„Секако“, мислам богохулејќи, „во такви случаи боговите помагаат, испраќаат коњ кој го нема, поради итноста додаваат уште еден, па уште и те даруваат со коњушар.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ставаат пред мене чаша рум, стариот ме тапка по рамото, предавањето на тоа богатство ја оправдува интимноста присутна овде.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Мојата кралица на постела лежи Лек за нејзе нема, главата ѝ тежи Дај помагај бабичке мила Ќе те дарвам со злато и свила.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)