допре (гл.) - рака (имн.)

И само кога ќе ѝ ја споменев Сара, се насмевнуваше со насмевка каква што имаат оние кои се помириле со пустошот во кој се претворил нивниот живот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тргнувањето на чаршафот од нејзиното лице не ја помести, и затоа ѝ ја допрев раката.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Таа остана во истата, неподвижна положба, само ги сврте зениците кон мене.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Погледот ѝ луташе некаде далеку, далеку зад ѕидот во кој гледаше, дури и кога ќе ѝ ја допрев раката и ќе ја прашав „Ме слушаш ли, Клара?,“ таа остануваше отсутна.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сакав да му подарам нешто, а ништо немав, и помислив да го откорнам џепчето од црвеното фустанче кое пред мене го носеа моите постари сестри.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сакав и јас да му подарам нешто, нешто по што ќе ме помни, нешто по што ќе се сети како играа нашите сенки, и како ми ја допре раката, и што ми вети на разделба.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Погледнав околу себе. Немаше никого освен Хелмут во бела едноделна кецела кој студиозно ги гланцаше плочките наѕидот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Ако баш сакаш да знаеш ги сакам местата какво што е ова.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Таа ми ја допре раката - допир на кожа - промрморе дека сѐ е во ред и дека минала и низ полошо.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)