Завладеа тишината. Татко му дотури во полупразната чашка ракија на Камилски и ја наполни својата. Наздравија, но секој во себе.
               
             
           
            
            
              „Балканвавилонци“
               од Луан Старова 
              (2014)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Некој си дотури во чорбата солца, некој оцет, а Живко ракиичка.
               
             
           
            
            
              „Синовски татковци“
               од Димитар Солев 
              (2006)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  - Интересно, - рече и си дотури во чашата, па ни ги наполни и нам, ама Преда го предупреди:    - Тебе само една, оти си машко.
               
             
           
            
            
              „Синовски татковци“
               од Димитар Солев 
              (2006)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Пелагија малку по малку навлегуваше во светот на Дончо, во неговата подготвеност за на училиште и веднаш заклучи дека и тоа е умно колку и нејзината Пеличка, ама  она што го знаеше самиот го откривал талкајќи низ стопанството, а  изгледа мајка му ни малку не се интересирала да дотура во тоа.
               
             
           
            
            
              „Црна билка“
               од Ташко Георгиевски 
              (2006)