е (гл.) - безбоен (прид.)

Мириса на рана есен. Тоа е безбоен, болен мирис, нечуен плач на заклан полски плод, нем гроздобер и исукани чадови над градските стреи.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Најниско е сината боја што ја содржи тајната на постоењето, но под синилото има еден празен простор кој е безбоен, невидлив.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)