завиткува (гл.) - со (предл.)

А снегот си паѓа и ние се покриваме со снегот, се завиткуваме со снегот и заспиваме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се завиткував со ќебето и, куц-куц, ете ме во некоја соба.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Се туткаме во шинелата од Пападимитриу, се завиткуваме со Оливера Поточка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)