загрне (гл.) - во (предл.)

Трајче јаваше на коњчето Дорчо и беше многу весел, како да сакаше сета таа природа и планинска убавина да ја загрне во своите детски гради.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Кој беше јунак в борба загина, мајка му беше Славеј Планина, таја го прими, прими загрна во зелената своја промена!
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)