Субјектот обележен со суштински недостиг никогаш не го пронаоѓа објектот што ќе           го исполни тој недостиг: како во случајот на „Уметникот што пости” од расказот на Кафка,           не постои вистински објект (храна, на пример) којшто би можел да го задоволи субјектот.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 34“
              
              (1996)