зборува (гл.) - глупост (имн.)

Оф, зборувам глупости. О, колку сум проста.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Како не, многу знаеш ти, што зборуваш глупости!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Не зборувај глупости, - вели главата. – Послушај ме.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
– Се враќав од потокот, и забележав дека доаѓате – додадов. - Да!?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Помислив дека зборувам глупости; Даскалов сигурно знаеше подобро од мене колку сме далеку од дома.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но еве, јас те потсетувам. Мајките служат и за тоа: да потсетуваат. Зборувам глупости, нели?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И не знам, навистина не сум сигурна, колку е лошо тоа а колку добро. Зборувам глупости.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Воденица што го загубила газдата ама не и водата што го врти каменот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Глупости! Извини... Зар не зборувам глупости? Слободно речи.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)