збуни (гл.) - со (предл.)

„Овде е дома,“ ѝ велеше доктор Гете. „Не,“ велеше Криста. „Дома е онаму каде што е мојата ќеркичка.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Каде е дома?,“ доктор Гете сакаше да ја збуни со прашање. „Дома е дома.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ненадејно засилен удар на ветар ме подгрбави и ми ги затвори очите, ме збуни со своето ревење и со криците на дивите гуски во себе.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Понекогаш ќе се сретнувам со студентите. Ќе им расправам со фаталистичка сериозност измислена одмазда а тие ќе се смеат, ќе играат околу мене и ќе ме збунуваат со чудни прашања.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)