Тој стар колку и човештвото и се знае иако во неговите очи уште пливаат сини дамки на детски соништа.
               
             
           
            
            
              „Месечар“
               од Славко Јаневски 
              (1959)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Штом ќе се симнев од автобусот, ќе погледнев    лево-десно да не случајно се најде некој што ме знае иако претходно во автобусот, 70                                                                                  okno.mk    обично скукулен во задниот дел, со внимателност и лукавост на инспектор ги согледев    сите лица што се качуваа и се симнуваа на постојките а особено ги запаметував тие што    повеќе од двапати се имаа довозено до таа “моја” последна станица.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА  бр. 29-31“
              
              (1996)