инсистира (гл.) - на (предл.)

83. И Мисирков и Чуповски многу инсистираат на ова прашање. Но тоа сѐ уште не е достатно разработено од нашата наука.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
73. Очевидно од политички опортунитет, авторот премногу инсистира на „правичноста” на руската балканска политика, сметајќи секако дека со тоа ќе се придонесе за прифаќање на програмата на МНЛД и од официјалниот С.Петербург при подготовката на спроведувањето на реформите.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Што можеш да сториш ти, мислеше Винстон, против лудак кој е поинтелигентен од тебе, кој внимателно ги сослушува твоите аргументи, а потоа инсистира на својата лудост ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Камилски инсистираше на нови наслови, но Татко остана на своето нагласувајќи: Ако ја најдеш книгата на Вајсман, тоа е како да донесеш цела библиотека за јаничарите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ако се разбере инаетот како затворање, стегање на душата, севапот претставува нејзино отворање, отпуштање.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски инсистираше на посебната условеност и поврзаност на атерот и севапот, макар семантички антиподно поставени, потоа и на постојаната актуелност на рушветот и калаузот кај Балканците.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Истовремено би требало, како што тоа го прават Холанѓаните и (посебно) Швеѓаните, да се инсистира на тоа наркоманите да се научат да бидат одговорни за сопствените животи.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Треба да се стори сѐ што е можно зависноста од дрога да се намали: со примена на подобри методи на лекување и, што е уште поважно, со решавање на другите животни проблеми.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
„Тоа е тешко, велам. И минатиот пат инсистиравте на тој ваш редослед па видовте колкави беа недоразбирањата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Јас сум уверен дека ќе ви понудам појасна слика на настанот ако дозволите да го сторам тоа според дотокот на сеќавањата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Опишуваното звучи најприродно ако извира од споменот, а вам нема да ви биде тешко да го сфатите суштинското, и покрај изменетиот редослед“. (Се разбира, ги сфаќам противречностите што ги трупам при објаснувањето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Низ моите перформанси, сакам да се осврнам на статусот на телото во општеството денес и во идните генерации, затоа што мораме да се подготвиме за генетскиот инженеринг.“
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Орлан инсистира на тоа дека е феминистка; нејзината уметност, вели, „ги доведува во прашање стандардите за убавина усвоени од општеството... користејќи ја пластичната хирургија за цели спротивни од вообичаените“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
– Место да изнесеш прифатливи објаснувања за случувањата во месарницата; потоа за твоето пријателство со оној албанофоб Милошевски; за смртта на Самоников и посетите кај Зрновски кој континуирано врбува истомисленици за своите деструктивни дејствија, ти постојано инсисираш на некои чудни дури и неразумни доживувања.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Во нашиве разговори умешно го забошотуваш и случајот со твојот братучед.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Во спомнатите „Комитски ливчиња“ посебно се инсистира на нејзината кооперативност и спремност да ги споделува со Студентот и своите интимни дилеми.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Знам дека посебно инсистираше на кино Центар бидејќи таму мажите одат со вратоврски а жените во свечена облека!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)