искачи (гл.) - горе (прил.)

Таа го чу како се искачува горе по скалилата, полека до поткровјето, во тоа правливо место на изминатите години, тоа црно место на костуми и реквизити и Времето, во светот одделен од овој долу.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Откога виде дека нема никој, се искачи горе по скалите и ги спушти чергите на подот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
„Почетокот на секое сочинение е најтежок“, ми велеше ноќта пред да се искачи горе. „Тој обично се плаќа со живот. Првата реченица во секое сочинение е најопасна, а зборот прв најотровен“, велеше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тој се искачи горе по долгите, студени скалила до мансардата, тресејќи се.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Штом се искачи горе, Бојан прво застана, полнејќи си ги градите со опивната миризба, настаната од здружувањето на сите миризби што ги испуштаа сеното, сламата, овошјето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Не блескав нож ја воздигна неа на небесата – туку јас, самиот, пресоздавајќи се во Бог, зашто праобликот е мое исходиште па – вината да ја искачам горе е само моја.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Потоа јас пак ја спуштив сајлата за тој да се искачи горе.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тоа беше нашата прва чета, трет баталјон, единаесетта бригада.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Оттука моравме да се искачиме горе на карпите, беше стрмно, јас отстапував последна.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)