исплива (гл.) - на (предл.)

Тие причини им се познати само на неколцина, тукуречи самозванци или случајно испливани на површината Македонци.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Набргу детето ќе испливаше на брегот, слепено со грбот на својот коњ, па, не обѕирајќи се на извиците на престрашените мајки и нивните возбудени и восхитени деца, ќе одгалопираше угоре, преку маслиновата гора.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
И да ја потопиш во најдлабокото море, таа пак ќе исплива на површината...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Ненадејно, како потопена урнатина што ќе исплива на површината на водата, една мисла му се проби во свеста: „Но тоа не се случува навистина.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Можам ли да ви помогнам, господин докторе?“ чу и пак исплива на светлост.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)