И пак лежев како во напукнат воденички мучник.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Татко ми беше на работа, а мајка ми како луда трчаше по болничката количка во која Татјана лежеше како мртва.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Каде е сега оној недозаклан бел коњ, мислев, да ме однесе во длабочините на црногорицата над нашето село?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Кога дојде Трендафил и двете бевме спокојни. Тажни, ама спокојни.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)