Беличот заклати глава:  – А не, ако може обајцата, а ако не – ни еден.
               
             
           
            
            
              „Бегалци“
               од Јован Бошковски 
              (1949)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  И легнуваше едниот од врзаните, а другар му ги броеше стаповите и чекаше што побргу и тој да си помине на редот, за да можат обајцата да лежат еден крај друг и да се тешат дека вечер бабата Доста, Менка, Митра,.
               
             
           
            
            
              „Толе Паша“
               од Стале Попов 
              (1976)