ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Како мајка ми излегувала во тесно здолниште како пикната во еден панталон и во фустани врзана како оса на половина, како вујко ми Вангел ја залижувал косата, а баба ми му велела дека е како да го лижела крава...

Нѐ пикнаа во бањите, нѐ избањаа, нѐ дезинфицираа, нѐ облекоа во тренерки и нѐ построија.

Стоев зашеметен и нем. Некој ме забра за раменици и ме пикна во училницата.

Но Бузо и неколу со него немаа подобро решение од она што го одбраа: се пикнаа во колибите засолнувајќи се од камениот дожд.

И Лири го пикнаа во затвор поради банално поседување марихуана.

Меѓу зимските алишта што ги чуваше мајка му здиплени лете под нафталин на дното од креденецот, го пронајде својот омилен сив џемпер, продрснат од носење и закрпен на лактовите, па го оддипчи и сосе нафталинот во него ги завитка цокулите и така стуткан го пикна во раницата.

- Пикни ја и сега, ако не ти е срам да се пикнеш во мене.

Елена ги виде уште кога дојдоа, но се пикна во плевната, ја затвори вратата, легна врз сеното и го зеде дневникот в раце. Беше лута и навредена.

Долетала од негде една голема зелена мува и бр-р-рр, вр-р-р, се вртка околу маченцето, му лази по устата, сака да му се пикне во очите.

Значи, кога помислив дека косата и уште незнам што друго од моите сопствености сторија обид да ѝ се придружат на молњата, главата си ја пикнав во дланките а потоа главечкум отрчав до Пребег за да се напијам вода и да си го повратам во живот сувото грло, но таму ме пречека оној матнеж и лудување на водата, што веќе ги спомнав.

Но, за жал, и нему му се случи истото она што ние одамна го имаме откриено и доживеано: она, кога веруваш дека со раката брцаш во бочва со мед се случува да утврдиш дека раката си ја пикнал во помии.

- Зборуваш, зборуваш, а друг ни беше зборот.

- Посакав да речам: Ете, олку од мене, свршеток на приказната, и ја кренав главата, погледнав кон Даскалов, сакав да го утврдам впечатокот.

Денешниов Иван сликан пред дваесетина години.

Богами помислив: тоа планината тргнала да истече заедно со водите.

Открив кој е таткото на Иван. Ја имам и неговата слика.

Ете, тоа е лошата вест. И една многу добра.

Санде донесе потпалена слама па и неа ја пикнавме во ралупот.

- Тука се пикнавме во ровови и бункери и на тој начин постојано бевме на нишан.

Цигарите ги пикна в пазува, а кутијата ја намириса, нешто прозбори и умилно се насмевна.

Се пикнавме во една плевна и таму го дочекавме денот.

Некоја од жените од собата во која беше сместена Добрата Душичка го имаше отворено прозорецот и викаше на сет глас: „Луѓееееее!

Добрата Душичка ги пружила рацете кон масичката до креветот, заграбила неколку коњчиња, цветови и ангелчиња направени од дрво, и успеала да ги пикне во џебовите од ноќницата пред нејзините браќа да ја зграбат и да ја изнесат од просторијата.

Фалејќи нѐ и благонаклоно повторувајќи го името наше, ти им го пикна во окото на нашите непријатели како спица, која сега ги боцка и ги јаде, па пред себе гледаат само крв, а во срцата свои носат само гнев кон нас...

Мојот братучед во квечерините ја симнуваше планината на своите плеќи и лежејќи на сламарникот со лицето нагоре врз кој само што не паднале налепените весници од таванот и оти во мислите бегаше до долното предградие каде што фодулка ја доеше малечката со козјо млеко и оти со очите сакаше да го продупчи таванот и бетонот и да стигне дури до лешочките шуми кај својата марија и оти и којзнае дали знаеше дека седам на штицата спроти него со нозе во меката коса што ја отсекле ножиците на нанчо од главите на бегалците тој напати мласнуваше скрцкуваше со забите како да дроби нешто и не слушајќи дека го прашувам дали нешто знае за оние од брегот на реката ама затоа пак ме слуша нанчо кој се врти околу една жолта тиква од која одлупува портокалови шлупки и вели ах оние мајмуни оној стар прч везден што молчи оној со долгиот врат кој како да му е врзан за половината и она детуле со 60 okno.mk бела коса што везден му седи на рамењата да вели нанчо ги знам како не ќе сум ги знаел сите ги знаат оти везден се прпелкаат во песокот и долу во косата паѓа уште една портокалова шлупка и продолжува нанчо живеат откаршија на она коматче бетонска плоча што стигнува до ќошот и се имаат заградено со црна книга скинати вреќи и ламарина и молкна а продолжи само неговото штрак штрак штрак и жолтата глава веќе не беше жолта туку којзнае каква со голем трап по средината на вратот и трапот се качуваше до врвот на главата и додека помислив дека таа глава ќе почне да вреска оти е така страшно нагрдена нанчо помина со малечка метла преку неа по вратот и рамењата и од столот стана една голема снага ги исклешти забите во мене и во братучедот кој веќе пушташе писки низ носот сполајти му рече на нанчо спуштајќи му книжна пара во раката па одвај успеа да се протурка низ малечката врата и додека вратата беше отворена во слабата светлина на денот што си заминуваше привидов нешто како голем сандак обесен под најгорната плоча и една дебела ортома што се спушташе дури до земја ете таму живеат вели нанчо и дебелана ортома што ја гледаш ама не дорече оти братучедот се беше степал со некого во сонот па мавтајќи со рацете скокна од сламарникот рече бре да така вие со мене и после не сакаше да каже кој му се пикнал во дремката истрча од одајчето на нанчо истрча во крајот на денот а по него и јас и се вративме зад насипот да ја преспиеме ноќта врз најгорната плоча под самиот опул на ѕвездите

Потоа тој продолжи, се разбира вака пикнат во мене, да ми зборува а основно во сето тоа беше дека на работа му дошол “мојот” сосед од катот под мене и му се жалел на неподносливата врева што секоја вечер се слушала од “кај мене”, дека тоа немало смисла, дека сакал пензионерските денови да ги мине на мир со жена си, дека било мошне некултурно и непристојно од еден толку културен и пристоен човек каков што е другар ми така да се однесува и слично.

Ја пикна во устата и јадеше цел грст, а во неговите очи не стоеше сега ништо друго освен таа лакомост, додека грутките земја се стркалуваа низ гробот и удираа, одекнувајќи тупо во чамовите штици на сандакот.

А таа и шумарот Веселин, засолнувајќи се од дождот, влегоа во лозјето од Цанул и се пикнаа во колибата; внатре најдоа оптегната мечкина кожа, се завиткаа во неа, се впија еден во друг и долго време претаа во кожата како да оживуваше мечката.

Надвор времето гризе со подноктичав студ; ветерот ја кубе сламата од отворените вагони и ја пика в очи, в уста; тие што можат да одат, брзаат што побргу да се пикнат во станичната просторија.

Кога ја отворив вратата, ме пречека насмевка, отсонувана, посакувана, а малото мое се пикна во мене гледајќи во тој убав човек што го изговори моето име со глас на рецепционер од хотел „Белви“.

И да му се пикнат во газот на газдата на некој кафич.

Вели: „За криви колца не треба прав пат“ , велеше Лазор Ночески и ние, седевме ден-два ебали го, може и повеќе да седевме во Варна и после нѐ собраа меѓу пушки со штикови и нѐ водат на воз, а Стеван Докуз уште пред вагонот почна да кука, спомнува жена, деца, куќа, јас го тргам за ракав, да молчи оти со кукањето може да помислат дека вистина нешто криеме и за која странска сила го криеме, и Стеван Докуз ќе се штрекне на тоа, ама пак ќе заборави и пак ќе закука и јас ќе го држам за рака, ќе го шибам в слабина, ќе го штипам и тој пак ќе замолчи и нѐ товараат во еден вагон за добиток ли, за пошта ли, за жито ли, нѐ пикнаа во вагонот, нѐ настегаа в шише и ајде за Софија

Ги пикна во дисаѓите, му се очекори на коњот и си замина.

И главата му ја најдовме пикната во јаремот, спрегнат. Го спрегна смртта.

Требаше да го пикнеш во полицијата и готово. Сигурна плата, државно јасле.

По избрзаниот и залуден обид да го пикне во некоја од фиоките, била принудена да го остави писмото на масата, отворено.

Почнавме да му ги кршиме нозете за да го пикнеме во сандакот, и во тој момент човекот се поврати од шокот, оживеа.

Крсте ја фати за рака и за првпат сети како му зовре крвта во лицето. My се сакаше сега да ја пикне во џебот и никој пат да не ја извади.

Навистина се на крајот од градот, куќата се пикнала во градините.

Пелагија престана да ја негува Пелагија, не ѝ го негуваше лицето, не ѝ ја чешлаше косата, не ја капеше еднаш неделно во дрвеното корито среде одаја, туку еднаш месечно, фустаните ѝ ги врза во бовча а бовчата ја напика под одарот, убавото, мургаво тело ѝ го пикна во стари војнички пантолони, цврстите гради ѝ ги стегна со стишно плетена блуза, косата ѝ ја напика во црн каскет и од мома ја претвори во бербатен маж.

Сега ќе мора да му пронајде вистинско место каде ќе му ископаат гроб, некое сепак повисочко отколку што беше самиот вагон а кое нему не му се пикнало во очите додека го премерувал синорот.

Ох, Пелагијо! ја избакнува, ја навлажнува со солзи и качувајќи се горе, сега веќе не срамејќи се ни од Добра, ни од мајка си, ни од другите , се свртува уште еднаш и проговорува Ја враќам неговата семка во Македонија и ич не ми е гајле дали летнал со веленцето или се пикнал во некоја дупка! се притиска по мевот лесно и внимателно и потоа влегува во тисканицата, во темницата на вагонот.

После, валканите, а најверојатно и вошлосани алишта, пикнати во една торба, им ги давам и им велам Ако не ги попарите веднаш оставете ги надвор! и таму на дневната светлост, мислам Лена, фрли поглед и во мојата коса.

На аеродромот во Атина тој немаше време да стане свесен за својот замор зашто таму веднаш го сретна некој Јани кој, бидејќи значително помлад, а веројатно и доволно љубезен, му го подзеде малиот куфер и се пикнаа во некаква негова кола.

Германија се пикна во него смалувајќи му се во прегратката.

Како што внедоапица дојдоа така пројурија низ окопите едни како да се жирафи гледајќи преку окопите, а други подведнати како изгладнети мачки глушец што бараат, се пикнаа во земјанката кај командирот, рекоа што рекоа таму и како што брзо се појавија така брзо се изгубија по истиот окоп назад.

Го пресекоа патот што се протега кон езерото, влегоа во некои ливади во кои зацапаа во водје, се пикнаа во капињето на некоја меѓа.

Заодија по патот надолу со мисла пред мостот да скршнат малку по река нагоре и да се пикнат во воденицата Германова додека да наиде некој од селото за да се распрашаат што е и како е.

Трајче продолжи нагоре низ врбјакот, се распули наоколу, скина едно танко врбово гранче и го пикна во кавалчето.

Шахот беше минијатурна дрвена гарнитура, на лежиштата фигурите беа со боцки што можеа да се пикнат во продупчените квадрати на црните и бели полиња.

Корисна направа за пијани шахисти коментираше Господ Саздов но ваквите објаснувања не ги наплатуваше.

Се потпрев на дирекот. Си помислив: „Господе, зар и таа?...

Скршен од болка и ниско наведнат, го прегази џадето и, гледајќи пред своите нозе, оди накај бараките.

Свиткани на четири, едниот крај пикнат во другиот и адреса. Само име на селото...

А ти, побрза да кажеш дека сум бил шофер и сега ете, на! Ме пикнале во кабина.

И јас одам долу, на линијата. Успеав да добијам прекоманда.

Отпрвин не сакаше да слуша за што зборуваат жените.

Малиот Мартин сакаше некако да може сосем да се пикне во татка си.

Од дома ја зеле, од постела, и ја пикнале во најтемната дупка на занданата.

А дека тој ќотек бил навистина добар можев лично да се уверам бидејќи Рајна мене ме избра за да ми ги покаже сите места на своите болки.

Се пикнавме во една соба во која беа нафрлани на куп разни книги.

Започна да краде и по самопослугите: чоколади, бонбони, мастики, и сè што ќе успееше да пикне в џеб или в пазува.

Рацете ми се набабрија и не можев да ја издржам болката, па си ги пикнав во слојот мраз што се има налепено на горниот дел од фрижидерот.

Во 5 и 20 ништо не се случи. Не се ни случило, и онака.

Се потпрев на лакти и лицето го пикнав во потокот.

И после, наместо во возот, нѐ пикнаа во големата чекалница пред пругата.

Нѐ пикнаа во гробиштата и почнаа да пукаат.

12. Ми дадоа два леба, две варени јајца, пет коцки шеќер и ме пикнаа во „Чјорнаја варонка“.

Веќе ја креваат да ја пикнат во еден од вагоните.

Дали некој був се пикнал во дупката или друго ми се привидува?

Ме пикнаа во еден бокс. Во некаков тесен долап, обложен со превртена кожа.

Нѐ пикнаа во Загвагонот, во фургонот за затвореници.

Сигурно и овој се пикнал во водата и така останал.

Прсти пикна во ушните шуплини и стега за да не го слуша заглушувачкиот и развлечен свиреж на ѓулињата.

А бре, толку страв ни пикнаа в жили и во дамарите, што сон дури и сега си немаме...

Живеете остатоци од нечиј туѓ живот. Пикнати во џеб.

КИРО: Ако ти пречам, ќе одам. (Пауза) Сте се пикнале во едно сопче.

Се разбира, Бреза се обиде да се пикне во собата кога ние двајцата влеговме внатре.

Од својата торба извадив нов пасош, холандски, швајцарски банковен чип на исто име и ги пикнав во твојата чанта.

И пикнат во нов костум.

Сотир амалот, малечко и слабо човече, веднаш се пикна во стројот да носи.

Бива така со некои луѓе, мислеше Петре: колку повеќе мразат, толку помеки стануваат, и си мислиш господ најпосле им го дотерал умот, а тоа тие само си ги присобирале змиските нозе и од пепелта на омразата кревале прашишта и думани, за да се пикнат во нив како чавки.

- Леле, ако Фрањо ми се пикнал во цртежите и ако ми ги изџвакал!

- А, можат да ти се пикнат во носот и во ушите додека спиеш?

За миг бевме опкружени со стотици нејзини цртежи со кои беа преполнети поличките во нејзината соба, и таа забрзано пребаруваше по нив, очигледно вознемирена.

- Не биди досадна! – ѝ свикав. – Немаат друга работа, па тебе ќе ти се пикаат.