плука (гл.) - на (предл.)

Ти седиш тука, командуваш, си плукаш на моливот и пишуваш кој каде, кога и што ќе пренесува.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
А сиот насмеан и весел, тој ќе чука по рамово и ќе плука на прстот кога ќе ги брои...“
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
ДАРА: (плука на пијаниот). Пфуј, лопужа нека...
„Гладна кокошка просо сонуе“ од Блаже Конески (1945)
Ми предложија и натаму да останам во колоната, ама јас побарав да одам на линијата.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Мозокот, што да кажам за мозокот? Не може да ја допрежива испасената празнина, па ја плука на полето на уметноста.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)