постила (гл.) - во (предл.)

За постилање ли биле, за завивање ли, тоа отпрвин не можела да разбере, ама кога веќе се наредувале, видела дека за завивање носеле некакви меки завивчиња што ги викале јоргани, а тие, шарените, ги постилале во одаите.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Му запира срцето и некое облаче од над него му се постила во очите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- „Така“, - одговара кратко и решено Соколе и самиот оди, го пренесува јастакот и покривачот и постила во дворот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)