префрли (гл.) - во (предл.)

Работникот Маринко Величковски од Скопје (сега 52-годи- шен) беше вработен со договор за работа на неопределено време во државната фабрика од хемиско-индустрискиот сектор – АД „Охис“ – Скопје.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Величковски порано работеше во погонот за про- изводство на малон влакно (вештачко влакно, што по неговото производство се користи во текстилната индустрија), а подоцна е префрлен во заштитната работилница „Охис Филком“ ДООЕЛ кадешто имаше класична превработеност – имено, од околу 250 вработени, имаше ефективна работа само за едвај околу стоти- на.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Сите се чудат како воопшто го знаеш и сопственото презиме.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Учителката ми вети дека можеби уште од идниот месец ќе те префрлат во оние специјални паралелки. Ќе учиш со ретардирани.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ви беа одредени камиони да ве префрлат во градот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но сега од овој балкански кафез тешко можеше да се излезе, можеше човек само да се префрли во друг кафез, а тоа речиси ќе беше исто како во овој кафез.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Пазарот на зеленчукот и овошјето беше осиромашен, зашто тој веќе е префрлен во новите постројки.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
И местото на Одборот ќе треба да се префрли во друга куќа.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Во таква ситуација ГШ и ЦК на КПМ во почетокот на декември 1943 заклучиле дека е потребно единиците кои се наоѓале на тој терен да се префрлат во делот на Македонија под Грција во реонот на планината Кожуф.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Тоа префрлување траело единаесет дена.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
На 15 април бил префрлен во логорот за воени заробеници во Шумен.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
По капитулацијата на Кралството Југославија (18 април 1941) и Грција (23 април 1941), поголемиот дел од британскиот експедиционен корпус бил префрлен во Египет, а еден дел од грчките и британските единици се повлекле на островот Крит, кој британската влада од стратегиски причини сакал да го задржи по секоја цена.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
По ослободувањето на Македонија британските воени мисии се префрлиле во Скопје.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Беа одредени десетина униформирани полицајци да ги пренесат сандаците во камионите, но, претходно, мораше да ги префрлат во ламаринените сандаци.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татко веднаш беше префрлен в болница.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
По Пазарџиски Пат, кој на Алилово ја премостува Алинска Река, за неколку километри понасевер, одејќи низ веселечкиот синор и паралелно со железничката линија, откако ќе ја прегази неа, да се префрли во кадиниоселскиот, за потоа одејќи низ него и пак паралелно со железничката линија и право на север, нешто пред Галичани, газејќи низ Галичка Река да се протне под неа и за, најпосле, припазувајќи се од кучињата, додека минува низ селото, горе над него, веднаш над железничката станица Галичани, односно да ја прегази железинчата линија и да зачекори низ прилепските тутунови полиња, се стигнува, сè така завјасан, на пазар во Прилеп.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Веднаш штом стигнале во Бугарија, таа година 1857-та, се префрлиле во Влапко, а оттаму со ајдутски дружини навлегувале во Бугарија и се бореле против Турците.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ми остануваа последните чекори за да ја минам границата, да се префрлам во едно друго време.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Се обидуваше несреќникот да се измолкне од ѓолчето, (меѓувреме сигурно беше разбрал дека Кире е префрлен во кадровското на Републиката), од она обично ѓолче со плитка вода а всушност сѐ повеќе заглибуваше во една прилично длабока локва со кал.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дека таквите непристојности немаат никаква тежина се до оној момент додека не остварам личен увид во материјалните докази.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се разбира побрзав да му објаснам дека не сторил ништо лошо.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
П.Манџулов, кој имал задача да се префрли во Турција и на пругата Ксанти- Солун да изврши диверзија, исто така не успеал. Се вратил во Пловдив и чекал.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во таков случај, како соработник на атентаторите, Гарванов ќе одговорал за истото дело како и гемиџиите и ќе бил суден од истиот Вонреден воен суд и неговото дело немало да се префрлува во цивилен суд.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Така, во пратки од по 20-30 кг, сиот мелинит бил префрлен во Кочани77.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Шатев требало да се поврзе со свои луѓе во Кочани и да најде начин околу 80 кг. динамит со кои располагале да го префрли во Македонија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
П. Шатев заминал за Ќустендил со задача да се обиде преку Осоговската Планина да префрли во Македонија една количина динамит што се чувал во село Рила.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Дали и ова што Вера се префрли во моето училиште не беше смислено.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Една девојка, додека се обидува да заспие, го слуша ветерот, и ѝ се чини дека тој, а не нешто длабоко во неа, цвили, и помислува – “Колку тажно, колку болно цвили ветерот”, го слуша ветерот и останува глува за својот внатрешен цвилеж, не погледнува што е тоа што цвили во неа, затоа што некогаш таа вслушаност во сопственото цвилење болела како нешто да откорнуваат од неа, и затоа сега го слуша ветерот, слуша како ветерот цвили од болка. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Но, има луѓе на кои нивното чувство или мисла им бега и се вселува во некој друг, во нешто друго; или можеби, некогаш одамна, научиле дека помалку ќе боли доколку дел од своето Јас, оној дел кој чувствува нешто, се префрли во нешто друго, наместо да остане во нив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
91. Во крајот на 1889 год. се префрлија во Бугарија 30-40 души ученици и студенти Македонци од Белград во Софија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кога киното ја заврши својата окупација на културниот простор, се се префрли во театарот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Првин бил во Лепоглава, му рече, а сега го префрлиле во Билеча. Потоа беше војната.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Многу од плевните и кералите испопаднаа, а добитокот луѓето го префрлија во куќите, во одаите и спиеја заедно со него.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Тука повторно нè собра Ерменецот, во кого гледавме господ, чувар и спасител, и нè префрли во Техеран; нè предаде на фирмата што градеше патишта и мостови, ни кажа како се вика на арапски леб, вода, пара и други најосновни работи и пак се врати за Турција.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Гушењето и недостатокот на здив беа причина неколку пати итно да биде префрлен во болница.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Пресудно е како да нѐ префрлат во сегашното време, во иднината.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Додека Татко слушаше како Камилски зборуваше за језуитите, се префрли во мислите на своите постојани потраги по јаничарството како значаен прилог во својата никогаш завршена книга за Историјата на Балканот низ падовите на империите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Понекогаш в зори ќе се префрли во мојата постела и ме души како ѕверче.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ако е од селските, ќе го префрли во некој булук од комшичките села, било Полчиштец, Клинчанец, па тој што подалеку да ги префрли некаде во Градишки или Галишки булуци, да им се загуби дирата, a отаде тој ќе му префрли други по тој пат спечалени.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Оти исполнет ќефот на татко што не останав во учителска, туку се префрлив во гимназија, а преку гимназијата ме гледаше како лекар, понекогаш, кога пивнуваше тој ракија ме нудеше и мене.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Срамота е да ги оставиме надвор по вакво невреме! му го слушнаа гласот токму кога се префрли во темницата на влезот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Нешто треба да се превзема, другари! крикнува Друже Србине, а Корнулов, спокојно, дури рамнодушно Што да се превземе, другар претседател? (ако стигне уште нешто да префрли во своето килерче, добро, ако не, доста е и тоа што е внатре).
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Мајка, со последни сили, се префрли во носилката. Се најдов во болничката кола.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Хористите, со и без маски, грабаат од кошарата и танцувајќи по ритамот на блузот, со уживање ги гризат јаболките. таа во кадата или чинот на капењето како ритуална вертикала мојата пријателка ужива во решавањето еротски криенки низ антиката гилгамеш и енгиду ахилеј и патрокло како топли браќа незаситноста на хачепсут само (за) доволноста на хиполит ноншалантно како дома си влегува во неизмерната живост на паганските олимпи го бакнува кастор во левиот полукс во десниот образ со сибила ги претресува најновите пикантерии мислев се работи за умешност научена од библиотеката од таткото универзитетски професор по математика дека едно попладне не видов како се капе како си игра со сапунот по кожата силно возбудувачки сепак наивно така црномурестата египетска божица си играла во нил со младунчето хипопотам миноската голограда девојка со острите рогови на бикот дијана со шумските извори сосема лесно можев да ја префрлам во персеполис атена картагена нинива меѓу бадемовото млеко гулабовите очи јасминовиот цвет сокот од лилјан босонога ќе стапне меѓу нив во насмевката нитрага од исклештениот грч на дојденката најскриените катчиња на висечките градини се отвораат пред неа мокра сфинга сред куќните змии ограбувачите на пирамиди светите писма лавиринтите сиот си се вжештил ми вели не е тоа секс одговарам тоа е мит и влегувам во кадата есента веќе ги пожолти градските улици или фотоапаратот како детектив
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Не му стана лесно, но му олесни кога го префрлија во логорот за бегалци каде што остана цели шест месеци.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Кога четата, по некое време, се префрли во училишниот двор врз висот на еден дол, Марко му шепна на Еда: „Кој знае што не чека!“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Накусо му ја кажа својата прикаска и го замоли ако може нешто да стори Едо да се префрли во Канада. ***
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тој се префрли во групата на повиканите на спротивната страна и, наместо да се сети и да помисли дека оди на место каде што може да дојде и до пукање поради заострените балистички банди по планињето, очите му останаа отворени како на елен и загледани во Марка.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Се најдоа во мотелот „Изгрејсонце“ каде што еднаш заедно беа со некои девојки и оттаму, со кола, Еда го префрлија во Градската болница во Сан Диего.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Снопчиња сино полско цвеќе (им го заборавив името), прилично наконтени за своето потекло, ги дошминкуваат приодите до главните „ѕвезди“: бледите божури, кои ги нарекуваат „полски“, старомодните рози, вечерните јаглики...
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Слугите биле префрлени во „дел заслуги“ во сутеренот, веднаш до кујната и визбата, што е уште еден важен прекин со дотогашната традиција во Англија ( а која ние сега ја прифаќаме како да постоела отсекогаш – во типично англиските крими-приказни, слугите се „долу“ и тука озборуваат, а горе, во холот, батлерот во бели ракавици ги најавува гостите аристократи).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Стоеше сѐ додека колата не префрли во брзина и не одбрмчи, исчезнувајќи во далечините, низ долината.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Во тој миг го сврте клучот, префрли во втора брзина и, штотуку забрмче моторот, тој исклучи. – Ама, реков, другари побрзо.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Се поврзав со еден другар и го замолив да ме префрли в планина, кај партизаните.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Коста се сврте, рашири раце и полека, цедејќи го секој збор, рече: - Ебати ја УНРАТА што прати такви џипови...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тука го врати една точно одредена работа, и тоа не нешто што тој земал или пропуштил да земе, туку смртта на Алис.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Застанувајќи Бакман рече: „Не“. Се префрлил во вселена во која не постоел.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
6. Се мислат како да ме префрлат во безопасна зона.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Се разболе, вели, и го префрлија во Албанија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
5. Од Бутирскаја, ме префрлија во Лефортово.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А токму тој ден планиравме да го префрлиме во Југославија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
После се приклучивме кон баталјонот на Гоче4 што дејствуваше на линијата Лерин-Корча, и есента се префрливме во Вардарска Македонија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И со истите коњи и мазги, во долга релица, за натамошно лекување, тешко ранетите ги префрлуваат во Албанија.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Албанија, Југославија и Бугарија ќе прифаќаат се што ќе доаѓа од спомнатите земји, потоа се ќе префрлуваат во нашите магацини што треба и нив забрзано да почнеме да ги градиме, најдобро да копаме тунели во планините.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Уште тогаш, додека сам ајдукувал, тој префрли во нашето место, а откако ја собра четата, со неа шеташе по Мариово и Костур, преку Лерин.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
На Митра не ѝ помогна што преташе, не ѝ помогна ни што почна да колни, Чана не ѝ одвраќаше па без големи проблеми ги префрли во стопанството.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Бајко беше голем итрец и, на времето, смисли итроштина, иако за тоа плати дванаесет перпери казна: го запусти лозјето, ја префрли земјата на брат му, ги закла свињите, ги олапа говедата и овците, ги грабна само суџуците, пастрмата и, едно, две, еден ден ги собра Бајко Марија и малечкиот Петрета кој изгледаше помалечок и од што беше, и се префрли во манастирот Свети Ѓоргија - Горг над реката Серава и ридот Вергин.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Отидов на кафе во кафуле, каде што работев како келнерка само еден ден, зашто веднаш се префрлив во клубот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)