А тој во себе комунизмот, како и сите други идеологии, ги прифаќаше како фасади на вистинскиот живот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Сите ранети, како и цивилното бегалско население и децата биле прифаќани како Грци.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)