Се гледа и со голо око дека големиот бран никогаш не спие  а понекогаш милува некого да го протресе низ песокта на времето  и јасно да стави до знаење дека е свршено со големите занеси  и дека е редно некој да почне да потонува и во мислите.
               
             
           
            
            
              „Кревалка“
               од Ристо Лазаров 
              (2011)