рзнува (гл.) - ноздра (имн.)

И пак бегав, а зад мене биеја чапунките на ноќта - бик и 'рзнуваа ноздрите, искри, страв, олово.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
И пак бегав а зад мене биеја чапунките на ноќта- бик и `рзнуваа ноздрите искри, страв, олово.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)