Во собата имаше само еден кревет и гласавме кој ќе легне на него и се разбира, шефот ни го препушти на мене и на Добрила.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Едно време, еве ти ја, дојде Паца шифрантката, вели: Јас сакам тука да спијам, таа се смести до шефот, на подот.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Веќе нема страв во неа, ама многу би сакала тука крај себе да го здогледа Мурџо.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
И ноќе, без да нѐ видат помалите, ние доброволците, построени по четворица, облечени во топли војнички униформи, со ранци на рамената, затропавме по асфалтот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
А јаска, другари борци, сакам тука пред вас да му кажам на другаро шо рече другаро Захаријади, нашио водач, за верата.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Шо сакаш тука момче? Кажвај побрзо, оти многу време немам.“ рече газда Таки.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
И си одговарам: сигурно им дозволил тој, кој многу сакал тука да не остане белег од темели и цркви зашто некој друг би прашал чии беа, кои беа и каде се тие кои беа?
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Јас не сакам тука да останам без тебе...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Последно што ги прашаа беше дали сакаат тука да ручаат или да им дадат сува храна и да тргнат.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)