ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

„Едо“, рече еден сукус, тркалезнообразен тип, „влакното не го сечи на пол туку вдолж, го цепи на две!“

А болките само се зголемуваат: ми се кинат и цревата и чкембето, ме сечат на половина.

Првин се сече на крст, вели дедо, и за лебот е Велигден денеска.

На бела чинија се наоѓаат пубични влакна, од пазу­вите и главата.

Со жилет ја разрежувам аортата. Во увото забивам голема шајка. Главата во должина ја сечам на два дела.

Чудовиштето што им го претскажувал Дмитар-Пејко одамна престанало да им ги души наморничавените тилови; му го сечеле на жолтичавиот старец челото, умрел, го запалиле и го закопале, со него во гробот останал и дел од нивниот страв и веќе не се плашеле од сеништа и од иконописечки забести, ноктести, месести и грблести животни, гигантски гасеници со гуштерски нозе и лилјачки крилја, туку се обеспокојувале од можноста да се сретнат на својот пат со живи.

2 Темни и молчаливи, не само со секири или вили туку некои и со пушки скриени под колите и некои со кубури и јатагани во длабоките појаси, тие дваесет и осуммина продолжиле по покопот да ги влечат чкртавите двоколки по никакви патишта, оние по кои можеле да минат незабележени, и по беспаќа на кои сенките се кинеле со тајна.

Го сечеше текот на јазлестото корење за да овозможи некаква правда во градината.

Сечи на една страна - фикусот избиваше одмазднички на другата.

Пак ја отвора рерната.

„Готово, печено“, вели, го клава плехот врз шпоретот и го покрива со крпа малку да истине, потоа - знам - ќе го потури со шеќер во прав и ќе го сече на квадратчиња.

Ама сѐ да изедеш, ништо да не вратиш дома.“