Бидејќи,    за систематично да се поткрепува културата на контрадикции, за едно отворено    свртување кон феноменот на масовната култура, за константно да се испитува    привилегираната позиција на интелектуалецот, и за да се поддржат демократските    промени, мора да се биде изрод, бастард.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Два начини на мислење, две искуства, два ракописа, не даваат математички    збир, туку нов квалитет - тоа е она што Вилиам Бароуз го нарекува “third mind”.    Bastard не е псевдоним, бастард е нужен производ на состојбата во која сме    затечени, и неопходна последица од насоката кон која настаните се движеа.
               
             
           
            
            
              „МАРГИНА бр. 32-33“
              
              (1996)