Селим-бег од Коњари продолжи да раскажува:             – Ене онаму, откај што огрева сонцето – и покажа со рака преку високите Селечки Планини – таму зад оние високи ридишта, велат имало земја каде што наша нога не стапнала и имало луѓе – ѓаури што не признавале ни цара ни везира.
               
             
           
            
            
              „Калеш Анѓа“
               од Стале Попов 
              (1958)